به هر حال ایشان رئیس قوه قضائیه کشور بودند وشان و جایگاه ایشان کمتر از رئیس جمهوری نیست.
طی دو سال اخیر هم که ایشان سکان دار قوه قضائیه شدند توانستند تحول های زیادی در قوه قضائیه ایجاد کنند که موجب محبوبیت زیادی برای وی در میان مردم شده بود.
در تاریخ ایران چه قبل انقلاب چه بعد انقلاب ما هیچ رئیس قوه مجریه ای نداریم که در نهایت عاقبت به خیر شده باشد و بالطبع اینکه آقای رئیسی بخواهند وارد عرصه اجرایی کشور شوند ریسک بزرگی برای ایشان به حساب می آید که می تواند همه سوابق چهار دهه ای وی را نابود کند.
آن هم در شرایط سیاسی، اقتصادی و ... که امروزه مملکت دچار آن می باشد.
بسیاری از شخصیت های به نام سیاسی حتی حاضر نبودند در انتخابات اخیر کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری شوند چون باور داشتند که امکان جمع و جور کردن اوضاع وجود ندارد.
البته برخی هم صرفا برای اینکه مقام ریاست جمهوری را کسب کنند و بدون توجه به اینکه آیا توان جمع و جور کردن اوضاع را دارند جلوی وزارت کشور صف کشیدند تا کاندیدای انتخابات شوند یا ژست بگیرند که روزی برای انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کردند.
تا جایی که بنده به صورت جسته گریخته از اطرافیان و جریان کاندیدا شدن جناب آقای رئیسی مطلع می باشم ایشان حتی تا شب آخر هم درباره کاندیدا شدن برای انتخابات بسیار مردد بودند اما بسیاری از دوست داران نظام وی را احاطه کرده بودند که تنها کسی که می تواند اوضاع را جمع وجور کند ایشان است و اگر ایشان وارد عرصه انتخابات نشود بسیاری از افرادی که شاید هم جبهه و هم جناح هم به حساب آیند با یکدیگر اختلاف پیدا خواهند کرد.
به هر حال انتخابات انجام شد و نتیجه هم مشخص شد.
برای فردی مانند آقای رئیسی که جایگاهی همردیف رئیس جمهوری دارد شاید ماجرا خیلی هم هیجانی ایجاد نکند وبلکه تازه اول دغدغه ها به حساب آید.
اما به هر حال با توجه به احترامی که همه جناح های سیاسی برای آقای رئیسی قایل هستند مشاهده کردیم که از همان لحظه های اول ما قبل اعلان رسمی نتایج انتخاب آقای رئیسی با استقبال بی نظیری از طرف جناح های سیاسی مختلف مواجه شد.
جناب آقای روحانی تلاش داشتند اولین نفر باشند که برای تبریک با آقای رئیسی ملاقات می کنند.
همین هم شد.
اما نکته بسیار مهم که برخی شاید متوجه آن نشدند این بود که آقای روحانی از همان لحظه اول همه امکانات دولت خود را در اختیار آقای رئیسی قرار داد و شرایط نقل و انتقال قدرت را برای او فراهم و تسهیل کرد.
اتفاقی که شاید در انتخابات گذشته ایران کمتر شاهد آن بودیم و اگر به انتخابات اخیر آمریکا هم نگاهی بیاندازیم می بینیم که ترامپ تا لحظه آخر حاضر نشد که شرایط انتقال قدرت را برای بایدن فراهم کند و به قول معروف در نهایت به زور از کاخ سفید خارج شد و حاضر نشد در مراسم تحلیف وی حضور یابد.
طبق برخی شنیده ها حتی این روزها تیم آقای روحانی مخصوصا در زمینه خارجی و برجام تلاش می کنند همه اقدامات خود را با تیم آقای رئیسی هماهنگ کنند، امری که می تواند در نهایت موجب آن شود که پس از انتقال دولت در زمینه های مختلف کشور با وقفه کاری مواجه نشود.
البته ظاهرا جناب آقای رئیسی هم بسیاری از اعضای فعلی دولت جناب آقای روحانی را دعوت کرده که در دولت بعدی به وی کمک کنند.
اما نکته بسیار مهم قابل تامل این بود که آقای رئیسی همه کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری حتی آنهایی که در مناظرات انتخاباتی به او توهین کرده بودند را دعوت کرد و همه به صورت دور هم نشستند و با هم صحبت کردند و وی حتی از آنها هم خواست تا او را در دولت بعدی یاری دهند.
رفتاری علی وار که تا به حال نه در ایران و نه در جای دیگر سابقه داشته.
طبق پروتوکل های سیاسی آقای رئیسی می توانست همه را دعوت کند و خودش سر یک میز بنشیند و بقیه اطراف میز، که احتمالا اگر فرد دیگری جای او بود شاید چنین کاری می کرد، اما طبق پروتوکول های سیاسی اینکه همه را دور یک فرش گرد جمع کند به این معنا است که می خواهد به آنها این پیغام را دهد که در صدد نیست پس از پایان انتخابات ریاست جمهوری به کسی فخر فروشی کند و یا اینکه از بالا به پایین به کسی نگاه کند و همه را هم سطح خود می داند و دست آنها را برای یاری به او می فشارد.
به یاد جریانی مربوط به مرحوم سلطاق قابوس افتادم که شاید بسیاری آن را شنیده باشند.
وی زمانی که حکومت را در عمان دست گرفت با شورش معروف به شورش ظفار مواجه شد.
در آن زمان ارتش ایران به کمک او شتافت و شورش را سرکوب کرد و شورشیان را بازداشت و در اختیار او قرار داد.
طبق قوانین عمان سلطان قابوس می توانست دستور اعدام رهبران شورشیان را صادر کند اما وی ترجیح داد که برای ایجاد وحدت ملی در کشورش آنها را دعوت به همکاری با خود کند.
همه آنها نیز تا آخرین روزی که سلطان قابوس زنده بود با وی همکاری داشتند و شاید برخی نام آقای یوسف بن علوی وزیر خارجه سابق عمان را به یاد دارند که چندین بار هم به ایران سفر کرد و روزی جزو سران شورشیان بود ولی در نهایت به سلطان قابوس برای ساختن عمانی نوین کمک کرد.
تا به حال شرایط در ایران به گونه ای بوده که هر وقت رئیسی جمهوری ای از یک جناح به قدرت می رسید دیگر جناح های سیاسی مانند شورشیان بر علیه او بسیج می شدند و تلاش می کردند وی را زمین بزنند.
همین امر موجب خنثی شدن توانمندی های بالقوه موجود در کشور می شد و تا به حال می شود.
به نظر می رسد جناب آقای رئیسی سیاست ایجاد وحدت ملی را اتخاذ کرده و تلاش دارد تا همه جناح های سیاسی در کشور را دور هم جمع کند و از توانمندی های همه برای پیشبرد اقتدار کشور بهره ببرد.
با توجه به احترامی که همه جناح های سیاسی کشور برای جناب آقای رئیسی قایل هستند و با توجه به سیاستی که وی در پیش گرفته می توان امیدوار بود که وی بتواند این وحدت ملی را که امروزه ایران شدیدا به آن نیاز دارد ایجاد کند و با ایجاد این وحدت ملی همه توانمندی های کشور برای مواجهه با مشکلات و توطئه های دشمنان بسیج شود.
قطعا اگر آقای رئیسی در این کار موفق شود ما شاهد یک تحول اساسی در بسیاری از امور کشور خواهیم بود.
