به گزارش اسپوتنیک، متن سخنرانی آقای سعید نمکی در این اجلاس مجازی به میزبانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ایران چنین است:
وزرای معزز
روسای محترم هیئتها
دبیرکل محترم سازمان همکاری اقتصادی (اکو)
مدیران منطقه ای سازمان جهانی بهداشت
در ابتدا، مایلم مراتب تشکر و قدردانی خود را به خاطر اعتماد به بنده و شرکت در چهارمین نشست مجازی وزرای بهداشت کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی (اکو) اعلام نمایم. من همچنین از دبیرخانه اکو، دفتر نمایندگی دائم کشورهای عضو اکو خصوصا دفتر نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در ژنو، دبیرخانه سازمان جهانی بهداشت برای انجام هماهنگیهای مناسب برای برگزاری این جلسه مهم قدردانی می نمایم.
وزرای محترم، شرکت کنندگان معزز:
همانطور که استحضار دارند سازمان همکاری اقتصادی یک نهاد بین دولتی منطقه ای است که قلمروی بیش از 8 میلیون کیلومتر مربع داشته و 440 میلیون نفر در آن سکونت دارند. حد مرزی آن در اروپا، چین، روسیه و خلیج فارس می باشد.
سازمان همکاری اقتصادی (اکو) از طریق تلاشهای مشترک، ایجاد روابط فرهنگی نزدیک در میان کشورهای عضو، تاریخچه مشترک در گذشته و برای برنامه های مشترک در آینده، توانسته به موفقیتهای چشمگیری نایل آید.
همه گیری کووید-19 اثبات نمود که برای تجارت، حمل و نقل و کسب و کار روزمره، باید همکاری عملی وجود داشته باشد و زیرساختهای بهداشتی، به ویژه در میان کشورهای عضو با ایجاد پروتکلهای بین مرزی منحصر به فرد و امکان پذیر را تقویت نماییم. طی 17 ماه گذشته، بیماری همه گیر کووید جهان را به شدت فرا گرفت و درسهایی را در سطح ملی، منطقه ای و جهانی را به ما داد که جوامع جهانی در مقابله با این بیماری همه گیر آمادگی لازم را ندارند. این ویروس آشکار نمود که جهان بیش از هرزمان دیگر به همکاری بین کشوری نیاز داشته و این همه گیری یک مشکل جهانی با یک راه حل جهانی می باشد.
عالیجنابان،
خانمها و آقایان
امروز می بینیم که عبارت "هیچ کس در امان نیست تا همه درامان باشند " تنها در پشت درهای بسته جلسات و کنفرانسها باقی مانده است و در شرایط فعلی مصداقی ندارد. این وضعیت عملا معنای نابرابری را نشان می دهد، جایی که 57 درصد از کشورها با درآمد بالا واکسینه شده اند، در حالی که تنها کمتر از 1 درصد از کشورهای کم درآمد در برابر کووید-19 ایمن سازی شده اند. با توجه به هزاران کیلومتر مرز مشترک ، کشورهای اکو ظرفیتهای قابل توجهی برای همکاری دارند.در میان بسیاری از عوامل، با توجه به وضعیت کووید-19، پروتکلهای مرزی در حمل و نقل، ملاحظات فنی در کووید-19، تشخیص سریع، کنترل هوشمند و پایش جا بجایی جمعیت در بین مرزها برای جلوگیری از هرگونه افزایش گونه جدید کووید-19در اولویت قرار می گیرد.
مایلم توجه شما را به زمینه های همکاری بین کشورهای عضو اکو که در برنامه اجرایی مشترک اکو برای سالهای 2021-2021 قید شده نظیر به اشتراک گذاری داده ها، انتقال فن آوری، توجه به مکانیزمهای روان و مالکیت معنوی، ساخت و تولید واکسن و دارو همکاری در زمینه تجهیزات پزشکی و مواد مصرفی در منطقه اکو جلب نمایم.
علاوه بر اولویت جهانی و منطقه ای برای شناسایی به موقع، تشخیص و به اشتراک گذاری داده ها و هشدار زود هنگام بیماریهای غیر واگیر، اهداف توسعه پایدار، پوشش همگانی سلامت و عوامل اجتماعی موثر بر سلامت باید مدنظر قرار بگیرد که از اهداف تعیین شده برای بهبود مردم کشورهای عضو، به ویژه در دوران پس از کووید-19 می باشند.
بنابراینٍ، من به شدت کشورهای عضو را تشویق می نمایم و از وزرای محترم بهداشت، مدیران منطقه ای سازمان جهانی بهداشت، روئسهای هیئتها درخواست دارم که از برنامه اجرای اکو و بیانیه این اجلاس حمایت کرده و همچنان جلسات منظم و مداوم برای به حداکثر رساندن همکاری را برگزار نمایند.
مفتخرم اعلام نمایم که جمهوری اسلامی ایران آمادگی خود را برای همکاری سازنده با کشورهای عضو اکو را اعلام داشته تا ابزارها و سازوکارهای عملی برای پاسخگویی به همه گیریهای آینده و چالشهای مربوط به سلامت را طراحی نماید.
خانمها و آقایان
اخیرا برنامه "ارزیابی منطقه ای از عوامل اجتماعی موثر بر سلامت با ابتکار مدیر منطقه مدیترانه شرقی انجام گرفت و بعنوان برنامه انجام کارهای منصفانه تر" برای بررسی و دستیابی برابری در سلامت در منطقه مدیترانه شرقی در ماه گذشته گزارش شده این تجربه می تواند یک کار کثال زدنی در منطقه اکو باشد. زیرا انجام چنین ارزیابیهایی می تواند نا برابری در حوزه سلامت در کشورهای عضو اکو و همچنین منطقه مدیترانه شرقی را کاهش دهد.
عالیجنابان،
طی این همه گیری، مشخص گردید که رهبری سازمان جهانی بهداشت در شرایط دشوار چقدر حیاتی می باشد بعنوان یک درس آموخته شده باید موفقیت سازمان جهانی بهداشت در مواجه با چالشهای سلامت، به ویژه در برابر بیماریهای همه گیر احتمالی در آینده تقویت نماییم. معاهده بین المللی برای مواجه با همه گیری آینده تنها می تواند از نظر عملکردی کارآمد باشد، اگر مفاد آن در چارچوب مقررات بین المللی سلامت (2005) و تحت نظارت سازمان جهانی بهداشت باشد.
بار دیگر، مراتب تشکر و قدردانی خود را از وزرای محترم بهداشت، مدیران منطقه ای سازمان جهانی بهداشت، هیئتهای معزز برای مشارکت و از دبیرخانه برای تلاشهای بی دریغش تشکر می نمایم.
