به گزارش اسپوتنیک به نقل از «ایسنا»، مذاکرات در وین در روندی رو به جلو اما سخت در حال انجام است و طرفها برای کار بر روی یک پیشنویس مشترک آماده میشوند.
سرانجام بعد از حدود سه ماه از روی کار آمدن جو بایدن، مذاکرات برای بازگشت این کشور به برجام با همراهی و میانداری کشورهای اروپایی، چین و روسیه در وین به طور جدی و البته حضوری آغاز شد؛ نشستهای کمیسیون مشترک برجام در سطح معاونان و وزیران خارجه در یک سال گذشته تحت تاثیر همهگیری بیماری کرونا به طور مجازی برگزار میشد.
ایران لیستی از آنچه برای رفع تحریمهای آمریکا و متقابلا اقدامات هستهای مدنظرش است را به طرفهای دیگر ارایه کرده است و به نظر طرفها به اشتراک نظر بر سر موارد قابل توجهی دست پیدا کردهاند.
در عین حال با توجه به حجم تحولاتی که مستقیم و غیرمستقیم در سه سال گذشته از سوی آمریکا برجام را هدف قرار داد، بازگشت به آنچه در سال ۲۰۱۵ شاهدش بودیم را بسیار سخت و زمانبر خواهد کرد و احتمالا اجرای برجام در سطح و عمق به همان اندازه که تحریمها از یک سو و فعالیتهای هستهای ایران از سوی دیگر افزایش یافت، گسترده میشود البته لزوما این به معنای ایجاد تغییر محتوایی در برجام نیست.
عباس عراقچی گفت که نگارش متن الان، حداقل در آن حوزههایی که اشتراک نظر وجود دارد، میتواند شروع شود. با این حال راه دشواری در پیش است. هنوز برای پیشبینی نتیجه زود است. گروههای کارشناسی به کار سخت خود برای روشنساختن موضوعات مهم ادامه خواهند داد».
در همین رابطه نماینده روسیه در وین روز 19 آوریل در پیامی توییتری با ارزیابی مثبت از روند نشستهای وین، گفت که مذاکرات به مرحله تهیه پیشنویس رسیده است.
در زمان ترامپ علاوه بر اینکه تحریمهای هستهای که طبق قطعنامههای شورای امنیت در برجام رفع شده بود، بازگردانده شد، بعضا همان تحریمها تحت عناوین دیگری از جمله مبارزه با تروریسم و حقوق بشر دوباره در لیستهای جداگانه تحریم ها علیه ایران قرار گرفتند. به علاوه افراد و شرکتها و کشورهای بیشتری علاوه بر قبل نیز به این لیستها اضافه شدند. ترامپ در دشمنی با ایران کار را به جایی کشاند که برخلاف اسلاف خود تحریم سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که در بخش های اقتصادی، اجتماعی، غذایی، دارویی ایران نیز فعالیت دارد را اعمال کرد. هم چنین تحریم بانک مرکزی ایران، تحریمهای شدید نفتی نیز از جمله اقدامات دیگری بود که ترامپ بر جای گذاشت.
توافق هستهای ایران و قدرت های بزرگ جهان که به آن برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) هم گفته میشود، سال 2015 میان ایران و کشورهای عضو گروه 1+5 متشکل از آمریکا، بریتانیا، فرانسه، روسیه و چین، پنج کشور عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد به علاوه آلمان منعقد شد. برپایه این توافق، در برابر محدود شدن برنامه هستهای ایران، تحریمهای اعمال شده علیه این کشور لغو یا تعلیق شد.
هشتم ماه مه سال 2018 ، دونالد ترامپ، رئیس جمهور امریکا اعلام کرد که از برجام خارج می شود و نه فقط تحریم های قبلی را باز می گرداند بلکه تحریم های جدید علیه تهران را نیز اعمال خواهد کرد و به دنبال آن تحریم های واشنگتن علیه ایران احیا و تشدید شدند. آمریکا تلاش می کند دیگر کشورها نیز ایران را تحریم کنند.
قطعنامه 2231 ، تصویب شده در سال 2015 ، شامل مکانیزمی برای تجدید خودکار تحریم های سازمان ملل علیه ایران در صورت عدم انجام تعهدات این کشور طبق برجام است. این مکانیسم از سال 2015 به مدت 10 سال اعتبار دارد. این قطعنامه پیش بینی می کند که اگر در این دوره هرگونه تخلف جدی از طرف ایران صورت بگیرد، کشور تنها در صورت تصویب قطعنامه مربوطه در شورای امنیت سازمان ملل قادر به جلوگیری از تمدید تحریم ها خواهد بود. اگر حداقل یکی از اعضای دائم شورای امنیت با تصویب چنین قطعنامه ای مخالفت کند، تحریم ها به طور خودکار ظرف 30 روز تمدید می شود.