حرف و حدیث های زیادی مبنی بر اینکه آیا ایالات متحده حق دارد مکانیسم ماشه را اجرایی کند یا نه هم در جریان بود و هم در جریان هست، اما سخنان اخیر مقامات آمریکایی از جمله آقای پمپئو در باره اینکه در صورتی که کشوری به ایران تسلیحات بفروشد مورد تحریم آمریکا قرار می گیرد به خودی خود اعتراف ضمنی به ناکامی آمریکا در بازگرداندن تحریم های شورای امنیت بر علیه ایران می باشد.
برای اولین بار در تاریخ شورای امنیت همه کشورهای عضو این شورا؛ به جز یک نیمچه جزیره که جایگاهی در معادلات بین المللی ندارد، در مقابل ایالات متحده ایستادند و با خواسته آن مخالفت کردند، حتی متحدین اصلی آمریکا.
گو اینکه برخی باور دارند اروپایی ها تلاش دارند نقش پلیس خوب را بازی کنند و آمریکایی ها نقش پلیس بد را در قبال ایران گردن گرفته اند، اما به هر حال آنچه روی زمین قابل رویت می باشد این است که آمریکا چون در این اقدام خود شکست خورده مجبور شده مجددا در مقابل جامعه جهانی تکروی کند و چپ و راست همه را تهدید به تحریم و مجازات کند.
اگر خود آمریکایی ها باور داشتند که این تحریم ها برگشته نیاز نبود که چنین تهدید هایی را بر علیه دیگر کشورها مطرح کنند و اجازه می دادند شورای امنیت و مجامع بین المللی خود کار خود را انجام دهند.
تحریم ها و تهدید هایی که آقای پمپئو و مقامات آمریکایی در باره آن صحبت می کنند هم چیز جدیدی نیست چون از قبل همه این تحریم ها بوده و اگر کشور و یا شرکتی می خواست با ایران تعامل بکند با این تهدید ها مواجه بود.
پس از امضا و اجرای برجام رسما و خوب از تاریخ یک شنبه 27 مهرماه رسما هیچ تحریم بین المللی بر علیه ایران وجود ندارد و رسما همه تحریم های شورای امنیت از بالاسر ایران برداشته شده و فقط این ایالات متحده است که با تحرم های تک جانبه خود و زورگویی به دیگر کشورها آنها را از تعامل با ایران باز می دارد.
احتمالا هم به همین دلیل بوده که آقای روحانی اظهار داشته اند که ملت ایران هر آنچه سختی و بدبختی می کشند، نفرین اش را نثار ساکنین کاخ سفید کنند.
البته اگر این نفرین ها کارساز بود تا به حال می بایست کاخ سفید صد بار روی سر اصحاب اش خراب می شد چون این فقط ایرانی ها نیستند که کاخ سفید و ساکنانش را نفرین می کنند بلکه ملیاردها انسان که تحت ظلم و ستم آمریکا قرار دارند هر روز ساکنین کاخ سفید را نفرین می کنند.
تاریخ ثابت کرده همیشه ظالمین نابود می شوند و اثری هم از آنها باقی نمی ماند.
از اسکندر مقدونی که هفتاد درصد سرزمین های مسکونی دوران خود را اشغال کرد تا بنی معاویه تا مغول ها تا انگلیسی ها و درمیانشان ده ها ابرقدرت دیگر در تاریخ بشریت ظهور کردند و امروزه اثری از آنها وجود ندارد.
همه اینها هم عزم داشتند ایران زمین را نابود کنند اما در نهایت خود نابود شدند.
جالب اینکه همه شان بدون استثنا هم پایان کارشان در ایران زمین بود.
شاید بتوان گفت این چرخ و فلک تاریخ هم روی ذهن آمریکایی ها بی تاثیر نبوده چون خودشان هم واهمه آن را دارند رویارویی با ایران منجر به نابودی شان شود و به همین دلیل تلاش دارند تا می توانند ایران را ضعیف کنند و در نهایت بتوانند ضربه خود به ایران را بزنند.
مشکل اصلی آنها در این است که هر کاری می کنند ایران به جای ضعیف شدن قوی تر هم می شود.
ایرانی که در ابتدای انقلاب اسلامی به تسلیحات وارداتی وابسته بود و حتی یک موشک هم حق نداشت داشته باشد که بتواند دورتر از بصره عراق را هدف قرار دهد امروزه موشک هایی در اختیار دارد که بصره عراق که هیچ کل عراق و سوریه را نیز می تواند بپیماید و سیستم های فوق پیشرفته آمریکایی نتوانند رصد کنند وهدف خود را بزند.
راستی در باره موشک ها صحبت کردیم، بد نیست به خاطرات امیر اسد الله علم و امیر عباس هویدا اشاره کنیم که در هر دو تاکید می کنند علیرغم نزدیکی وسر سپردگی شاه به آمریکا و غرب، آمریکایی ها هیچ وقت به شاه اجازه نمی دادند موشک های دوربرد در اختیار داشته باشد و علیرغم همه تلاش های شاه آنها جلوی هرگونه معامله ای که می توانست موشک های میان برد و یا دوربرد در اختیار ایران داشته باشد را می گرفتند.
آنها بهانه می کردند که ایرانی ها هواپیماهای پیشرفته دارند که می توانند به هر جا می خواهند برسند و نیاز به این موشک ها ندارند.
در مقابل دست عراق را برای خرید انواع و اقسام موشک های دوربرد باز گذاشته بودند تا به قول خودشان موازنه قدرت در منطقه ایجاد کنند.
ومشاهده کردیم در جنگ ایران و عراق آن هواپیماها به دلیل نبود قطعات یدکی بلا استفاده بودند و عراق شهرهای بزرگ ایران را به راحتی با موشک هایی که در اختیار داشت هدف قرار می داد.
این ماجرا ثابت می کند که خصومت سیاست مداران آمریکایی با ملت ایران یک خصومت دیرینه بوده و حتی زمان شاه که همپیمان آنها بود آنها نقشه هایی بر علیه ملت ایران داشتند.
تنها نکته ای که آنها فکر اش را نمی کردند هوش و ذکاوت و استقامت مردم ایران بود.
در جنگ عراق بر علیه ایران که با حمایت کشورهای عرب حوزه خلیج فارس و اکثر کشورهای ابرقدرت جهان راه افتاد هیچ کس تصور نمی کرد ایرانی ها با مقاومت خود بتوانند در مقابل پیشرفته ترین تسلیحات جهان که در اختیار صدام حسین بود بایستند.
امروزه هم ایرانی ها با مقاومت خود توانسته اند در مقابل ظالمانه ترین تحریم های تاریخ بشریت ایستادگی کنند و بر عکس تصور آمریکایی ها روز به روز قویتر هم شده اند و می شوند و بر عکس این ایالات متحده است که روز به روز ضعیف تر و ضعیف تر می شود و با شرایط موجود درون آمریکا احتمال اینکه حتی به سمت نابودی داخلی پیش برود هم زیاد است.
