به گزارش اسپوتنیک، درگیری ها در قره باغ که در اواخر سپتامبر شدت گرفت، طبق گفته برخی منابع ، چند صد کشته بر جای گذاشت. علی رغم توافقات صورت گرفته با میانجیگری روسیه ، هنوز آتش بس پایدار برقرار نشده است. مدیرکل خبرگزاری "روسیه امروز" دیمیتری کیسلف در مصاحبه های متعدد با رهبران ارمنستان و آذربایجان به گفتگو نشسته است. نخست وزیر ارمنستان نیکول پاشینیان در مصاحبه ای با مدیر کل آژانس خبری "روسیه امروز" دیمیتری کیسلف در مورد چگونگی ارزیابی وضعیت فعلی، داده های ایروان در مورد تعداد کشته ها و حضور مزدوران خارجی در منطقه به گفتگو نشست. وی همچنین با بیان اینکه چه کسی و چرا عامل اصلی تشدید درگیری است اعلام نمود که طرف ارمنی در چه صورت برای مصالحه آماده است و تحت چه شرایطی موافقت نمی کند.
مدیر کل خبرگزاری روسیه امروز، دیمیتری کیسلف در گفتگو با رهبران آذربایجان و ارمنستان انجام سوال های یکسانی از دو طرف پرسیده است.
- آقای نخست وزیر، سلام. بسیار سپاسگزارم که موافقت کردید در این زمان دشوار برای ارمنستان و کل دنیا به سوالات ما پاسخ دهید. نتایج درگیری ها میان ارمنستان و اذربایجان را از 27 سپتامبر را چگونه ارزیابی می کنید؟ دو طرف چه ضررهایی دارید و آیا اسرایی نیز وجود دارند؟
- اوضاع بسیار دشوار است. تلفات زیادی از هر دو طرف درگیر وجود دارد. ارتش قره باغ اوضاع را سر و سامان می دهد ، عملیات دفاع را سازمان می دهد و من می توانم شرایط را بسیار دشوار ارزیابی کنم.
- یعنی هنوز نمی توان میزان خسارت طرفین درگیر و تعداد زندانیان را ارزیابی کرد؟
- بدیهی است که هزاران قربانی در هر دو طرف وجود دارد و من فکر می کنم این یک جنگ بسیار شدید است. بسیاری از کارشناسان می گویند این یک جنگ بی سابقه در قرن 21 است. زیرا انواع سلاح ها در این درگیری حضور دارند: تانک ، هواپیمای بدون سرنشین ، هواپیما و هلی کوپتر ، خودروی زرهی ، توپخانه ، توپ موشکی و غیره. و تعداد زیادی از سربازان و نیروها در این درگیری ها حضور دارند یعنی نبردهای بسیار گسترده و شدیدی در جریان است و در حال حاضر ارتش دفاع شخصی قره باغ در خط دفاعی قرار دارد. و در واقع ، می توان گفت که برنامه های ترکیه و آذربایجان برای کنترل قره باغ با یک حمله رعد اسا در حال حاضر شکست خورده است.
- آقای نخست وزیر ارمنستان، ما اغلب در مورد تروریست های خارجی که در کنار خط آذربایجان می جنگند، می شنویم. آیا شما مدرکی در این مورد دارید و آیا خارجی ها در کنار ارمنستان می جنگند؟
- همه دنیا پیش از این نیز در این باره صحبت کرده اند. این موضوع به درک اینکه چه کسی و به چه دلایلی این خصومت ها را آغاز کرده است کمک خواهد کرد. البته ، شواهد مشخصی وجود دارد که نشان می دهد جنگجویان تروریستی از سوریه در نبردها علیه قره باغ شرکت می کنند. این شواهد ویدئویی قبلاً در شبکه های اجتماعی و رسانه ها منتشر شده است. و اکنون واضح است که ترکیه حامی اصلی این جنگ است. ترکیه این جنگجویان تروریستی را به منطقه درگیری قره باغ انتقال داده است. و با تصمیم و تحت حمایت ترکیه ، تصمیم به شروع یک جنگ ، حمله به قره باغ گرفته شد.
مهم است که بدانید، چرا؟ زیرا بدیهی است که ارتش آذربایجان به تنهایی توانایی جنگیدن علیه ارتش دفاع شخصی قره باغ را ندارد. بنابراین ، ترکیه تصمیم به جذب و انتقال تروریستها ، نیروهای ترک گرفت - آنها نه تنها در هدایت عملیات نظامی بلکه مستقیماً در نیروهای ویژه ارتش ترکیه (در سطح زمینی) نقش دارند. براساس برخی اطلاعات ، نیروهای ویژه ارتش پاکستان نیز در این درگیری ها نقش دارند. من فکر می کنم حداقل تا آنجا که به مشارکت شبه نظامیان در ترکیه مربوط می شود، این امر ثابت شده است، زیرا بسیاری از رسانه های بین المللی در حال بحث درباره این موضوع است.
در روزهای اخیر اطلاعات بسیار مهمی از روسیه، از قفقاز شمالی، از کشته شدن شبه نظامیان در چچن و داغستان ، و اطلاعاتی مبنی بر اینکه این شبه نظامیان از خارج و از سوریه آمده اند، منتشر شد. و ارتباط مستقیمی در این فرایند وجود دارد: شبه نظامیان سوریه توسط ترکیه به منطقه درگیری در قره باغ منتقل شدند تا جنگی علیه قره باغ آغاز کنند و اکنون آنها در قفقاز شمالی حضور دارند، این یک واقعیت نشان می دهد که این وضعیت دیگر فقط مربوط به درگیری در قره باغ نیست، بلکه از منطقه فراتر رفته است. این در حال حاضر یک منازعه کامل منطقه ای است که منافع خاص کشورهای منطقه را تحت تأثیر قرار می دهد. و من فکر می کنم که به ویژه در روسیه باید نسبت به این واقعیت بسیار توجه داشت.
در مورد ارمنستان: البته حضور نیروی خارجی در این منطقه وجود ندارد که از سمت قره باغ بجنگد. ممکن است برخی از ارامنه باشند که به عنوان مهاجر در کشورهای دیگر (دیاسپارا) برای حمایت از هموطنان خود آمده باشند. اما مسلماً نمی توان آنها را نیروهای درگیر نیست.
در توافق نامه های تاریخی 10 اکتبر در مسکو، اصول اساسی حل و فصل بحران ذکر شده است، نظر شما در این خصوص چیست؟
- این اصول شامل موارد زیر است: این حق مردم در تعیین سرنوشت شان است، و این اصول شامل عدم استفاده از زور یا تهدید به استفاده از زور و حفظ تمامیت ارضی است. سوال این است که چگونه این اصول توسط طرفین تفسیر می شود. زیرا در طی روند مذاکره مشخص شد که طرفین این اصول را به شکل دیگری تفسیر می کنند. اکنون یکی از اصول اساسی نقض شده است، عدم استفاده از زور یا تهدید به زور برای حل مشکلات قره باغ یکی از مهمترین اصول هست.
- آقای نخست وزیر، اگر ما در مورد سازش صحبت کنیم، منظور شما از سازش چیست؟ آیا ممکن است که شما به هیچ وجه از این موضع عقب نشینی نکنید؟
- بله، حق تعیین سرنوشت مردم قره باغ یک اصل است. همواره ارمنستان برای چنین مصالحه ای آماده بوده است. مشهورترین طرح، طرح بیان شده در کازان است، زمانی که ارمنستان برای مصالحه آماده بود. اما آذربایجان از امضای این توافق نامه ها امتناع ورزید، زیرا آذربایجان حق تعیین سرنوشت ارمنیان قره باغ را نمی خواست و نمی خواهد. حق تعیین سرنوشت قره باغ برای ما خط قرمزی است که ما نمی توانیم از آن عبور کنیم.
- ببخشید، من می خواهم دقیق بدانم که شما در مورد چه نوع سازشی صحبت کنید؟
- من گفتم كه ارمنستان آماده سازش است و شما پرسیدید آیا خط قرمزی وجود دارد که ما از آن عبور نخواهیم کرد. من گفتم بلی - وآن حق مردم قره باغ، برای تعیین سرنوشت شان است.
- ما فقط در مورد خط قرمز صحبت کردیم، ایا در مورد سازش نظری دارید؟ آیا شما نمی خواهید نمونه ای از چنین سازش ها را نام ببرید، آیا من منظور شما را درست فهمیدم؟
- می دانید، اکنون در بیانیه مسکو مراحل مشخصی در مورد نحوه بازیابی روند مذاکره بیان شده است و گامهای مشخصی نیز در این توافقنامه شرح داده شده است، ما آماده هستیم تا چنین گامهایی را برای حل مسئله قره باغ برداریم. ما آماده چنین مصالحه ای هستیم، تا جائی که آذربایجان آماده باشد، ما آماده سازش هستیم.
- متشکرم ، آقای نخست وزیر. این جنگ با ظلم فوق العاده متمایز است، نظر شما در این باره چیست؟
- این مسئله با جاه طلبی شخصی ارتباط ندارد. من می خواهم که منازعه قره باغ بر اساس سازش حل شود. ما باید چنین راه حلی را پیدا کنیم که برای همه طرفها - ارمنستان، قره باغ و آذربایجان قابل قبول باشد و این تصمیم نهایی خواهد بود.
- آقای نخست وزیر، من تمام سوالات را از شما پرسیدم، شاید شما بخواهید چیز دیگری در پایان مصاحبه اضافه کنید؟
طبعاً. در پاسخ به اولین سوال شما، من گفتم که توجه به آن اهداف ترکیه در این روند دارد بسیار مهم است. من مطمئن هستم كه پس از حوادث اوایل قرن 20، تركیه (می خواهد) به منطقه قفقاز جنوبی برگردد تا سیاست نسل كشی ارامنه در قفقاز جنوبی را ادامه دهد. بسیار مهم است که بدانیم که این هدف اساسی ترکیه است. نه یک هدف احساسی، بلکه یک هدف عملی است، زیرا ارامنه قفقاز جنوبی آخرین مانع برای ترکیه، برای گسترش به شمال، برای گسترش به شرق و گسترش به شرق جنوبی است.
من مطمئن هستم که این ادامه سیاست شاهنشاهی ترکیه است و حالا هرانچه در قفقاز جنوبی اتفاق می افتد باید در چارچوب سیاستی که ترکیه در دریای مدیترانه، لیبی، سوریه، عراق، یونان و قبرس دنبال می کند، مورد توجه قرار گیرد. همانطور که قبلاً گفتم، آنچه اکنون اتفاق می افتد، از درگیری محلی قره باغ فراتر رفته است، اکنون یک تقسیم و توزیع مجدد در حال انجام است. ترکیه می خواهد توزیع مجدد قفقاز جنوبی را انجام دهد. اگر دقیق تر بگویم، کنترل عموم قفقاز جنوبی را در اختیار گرفته و آن را به یک سکوی پرشی برای گسترش بیشتر در جهت شمال، شرق و جنوب شرق تبدیل می کند.
من فکر می کنم که در این وضعیت منافع امنیت ملی بسیاری از کشورها از جمله، در وحله اول فدراسیون روسیه است که از قبل تحت تأثیر قرار گرفته است. به عنوان مثال، این موضوع را از ناحیه چچن و داغستان می شنویم، وضعیت ناگوار است. این شبه نظامیان از کجا آمده اند - در چچن و داغستان، شبه نظامیان سوری وجود دارند؟ برای من واضح است که آنها از منطقه درگیری قره باغ آمده اند. و سوال این است که آیا این یک حادثه است یا اقدامی برنامه ریزی شده با هدف ایجاد بی ثباتی در قفقاز شمالی به منظور منحرف کردن توجه روسیه از حوادثی که اکنون در قفقاز جنوبی - در منطقه درگیری قره باغ برگزار می شود -. این یک تفاوت بسیار مهم است که باید در روسیه تحت بررسی و ارزیابی گیرد.
