به گزارش اسپوتنیک به نقل از «آتلانتیک»دونالد ترامپ حق داشت وقتی گفت آشفتگی بی پایانی به ارث برده است. در ژانویه سال 2017، سیاست خارجی آمریکا اگر هنوز دچار بحران نشده بود ولی با مسائل زیادی دست بگریبان بود.
سربلندکردن نیروهای جدید فشاری بر نظم سیاسی قدیمی جهان بود: دستیابی چین به قدرت با دارابودن بیش از نیمی از قدرت تولید آمریکا و هزینه دفاعی قابل مقایسه، احیای روسیه تحت نظام خودکامه و ماهر،بی اعتبار شدن نخبگان غربی به دلیل بحران مالی 2008، موج های پوپولیستی که ترامپ جزئی از آن بود، خاورمیانه آشفته و جابجایی اقتصادی جهان و درگیری های عربی و البته جنگ سوریه و صدها کشته در این جنگ، رسیدن زبانه های این درگیری به اروپا و فرار 5 میلیون سوری از کشور.
زمانی که روسیه و ایران به گسترش حضور و نفوذ خود در روسیه دست زدند، دو- سوم ارتش آمریکا برای جنگ و خلبانان نیروی هوایی برای پروازهای جنگی آماده نبودند.
این اوضاع برای رئیس‌جمهور آمریکا ایجاد سردرد می کرد. اما شخصیتی در ایالات متحده رئیس‌جمهور شد که قول ساخت دیوار در مرز جنوبی کشور که مکزیک هزینه آن را پرداخت خواهد کرد، برچیدن معاملات تجاری درازمدت، مناسبات نزدیک تر با ولادیمیر پوتین و ممنوعیت ورود مسلمانان به ایالات متحده را داد.
بعصی از این وعده ها پس از مراسم سوگند به دست فراموشی سپرده شدند و بعضی اجرایی شدند. در دفاع از ترامپ می توان گفت«اعمال او کمتر از حرفهایش ایجاد نگرانی می‌کنند». اما دیپلماسی «حرف» است و بسیاری از حرف های ترامپ «خیلی سمی» هستند.
