گزارش و تحلیل

آیا عاشورا فقط عزاداری حسین (ع) است؟

© Sputnik / Tanji Khaledآیا عاشورا فقط عزاداری حسین (ع) است؟
آیا عاشورا فقط عزاداری حسین (ع) است؟ - اسپوتنیک ایران
اشتراک
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟ باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟

در سال 61 هجری قمری امام حسین (ع) با 72 تن از یاران اش به کربلا رفتند تا حماسه ای بیافریند که تاریخ را دگرگون کند وپس از هزاران سال هنوز که هنوز است ملیون ها نفر از حماسه او یاد کنند.

حماسه امام حسین(ع) درس و عبرت هایی در بر داشت که همه حماسه های واقعی و رویایی ای وفلسفی و سیاسی و اجتماعی که در تاریخ بشریت به ثبت رسیده نتوانسته اند حتی نزدیک به آن شوند و اینقدر تعداد انسان ها در تاریخ بشریت را به خود جذب کند.

امام حسین (ع) نیاز نداشت تا فیلم بردار و عکاس به صحرای کربلا ببرد تا حماسه اش را ثبت کند.

امام حسین (ع) نه عکس سلفی می گرفت تا به همه نشان دهد که قهرمان این حماسه است و نه به دنبال تبلیغات انتخاباتی بود.

مراسم عزداری عاشورا در ایران - اسپوتنیک ایران
مراسم عزاداری عاشورا در ایران
امام حسین (ع) نه پول پخش می کرد و نه سبد غذایی برای خریدن رای.

امام حسین (ع) اگر از جنگ و یا مرگ می ترسید می توانست خیلی راحت با ابرقدرت زمانه بیعت کند و حتی به پست و مقام و منصبی برسد.

امام حسین (ع) کافی بود لب تر کند تا یزید نه فقط کربلا بلکه کل عراق و حتی بلاد فارس را در اختیار اش بگذارد.

اما دیگر نه حسینی بود و نه عاشورایی بود و نه ...

امام حسین (ع) با خون خود درسی را به پیروان خود و بشریت داد که در انسان ها در هیچ مدرسه ای نمی توانند بیاموزند.

بله امام حسین (ع) به همراه پیروانش بد ترین مصائب را متحمل شدند و همه به شهادت رسیدند اما پس از هزار و چهارصد سال سیرت آنها زنده ماند ولی ابرقدرت زمانه به همراه نسل اش منقرض شدند.

امام حسین (ع) به دنبال آن بودند که به انسان ها درس بدهند.

امام حسین (ع) ثابت کرد که خون بر شمشیر پیروز است، ابرقدرت ها می آیند و می روند، شاید هم در نبرد و یا جنگی به صورت موردی پیروز شوند، اما خون قهرمانان درخت پیروزی را در تاریخ سیرآب می کند و به نام آنها به ثبت می رساند.

بله سپاه یزید در صحرای کربلا برتری عددی و تسلیحاتی داشت، جنگ تبلیغاتی یزید با توجه به قدرت وثروت حکومت وی بسیاری را تحت تاثیر قرار داده بود، بخش بزرگی از مسلمانان جهان تحت رعب و وحشت قدرت یزید قرار گرفته بودند و خود را باخته بودند اما حسین و یارانش خود را نباختند و در مقابل باطل ایستادند.

امام حسین (ع) نشست حساب کند که چند تا نیرو و شمشیر دارد و دشمن چند تا نیرو و شمشیر دارد، وی قطعا می دانست در پایان این رویارویی شهادت است اما می خواست بگوید با علم بر اینکه در پایان این رویارویی شهادت است به هیچ وجه زیر بار ظلم و زورگویی ستمگر نمی روم.

بله سپاه یزید توانست حسین (ع) و یارانش را شهید کند اما سپاهیان یزید کجا هستند و حسین و یارانش کجا؟

حسین (ع) ثابت کرد که در تاریخ هیچ ابر قدرتی هر چه قدرت قدرت داشته باشد باقی نمی ماند و در نهایت نابود می شود وآنهایی که با ظلم ابرقدرت ها همراهی کردند و یا اینکه در مقابل ابرقدرت ها سر خم کردند هم همراه آن ابر قدرت محو می شوند ولی آنکه بر علیه ظلم می ایستند و در مقابل ابرقدرت ظالم سر خم نمی کند همیشه در تاریخ زنده می ماند.

زندگی چند صباحی بیش نیست و همه انسان ها فانی هستند اما آنهایی که حماسه آفرین هستند همیشه در دل ها زنده می مانند و هیچ وقت نمی میرند.

امام حسین (ع) به ما این درس را داد که برای زنده ماندن باید بر علیه ظالم و ستمگر بایستیم وهیچ وقت در مقابل ظالم سر خم نکنیم.

امام حسین (ع) با کاری که کرد به الگویی برای همه آزاده های جهان تبدیل شد و امروزه این فقط شیعیان نیستند که برای حسین سینه می زنند بلکه تمام آزاده های جهان درس عاشورا را می آموزند.

عاشورا عزاداری برای امام حسین (ع) نیست بلکه مناسبتی برای زنده نگاه داشتن آرمان های وی است.

سعی کنیم آرمان های حسین (ع) را بیاموزیم و خودمان را به ده روز عزاداری محدود نکنیم.

نکات مطرح شده در این مقاله، نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده بوده و الزاماً عقاید هیئت تحریریه اسپوتنیک را بازتاب نمی دهد.

 

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала