این سبک که اغلب همراه با داستان گویی، لطیفه و مزاح همراه است در بستر طنازی سعی در بیان موضوعات عمیق‌تر و جدی‌تری دارد که بهتر است از جمله مسایلی باشد که جامعه نیز مبتلا به حل و فصل آن باشد. هرچند ریشه این نوع کمدی را می‌توان در گذشته‌ها دور نیز پیدا کرد اما در ایران به واسطه برنامه‌های تلویزیونی همچون خنداونه رامید جوان یا دورهمی مهران مدیری رواج چشم‌گیری داشته و حتی در برنامه های تاک شو (talk show) جدید نیز بخشی از زمان به اجرای استدآپ کمدی اختصاص داده می‌شود.
همیشه موضوعات مورد بحث استندآپ کمدی مورد انتقاد قرار می‌گرفته و این روال معمول نمایش هنری است اما در ایران حساسیت خاصی نسبت به نحو اجرا نیز دیده می‌شود که منتقدان خاص خود را دارد. اصولا خندان مخاطب کار سختی است و شاید بتوان گفت اجرا برای کمدینی که در مقابل حضار ایرانی که طبق مثل مشهور سخت‌تر می خندند کار مشکل‌تری است. حال اگر کمدین متن پخته و حساب شده‌ای نداشته باشد گاهی مجبور می‌شود برای همراهی مخاطب دست به حرکاتی بزند که از نظر بعضی ناپسند نیز است. در این میان که هنوز استندآپ کمدی هنوز در حال آزمون و خطا در ایران است تا جایگاه خود را پیدا کند انتشار فیلمی از یک اجرای استندآپ کمدی در مقابل رهبر ایران نگاه‌ها را به خود جلب کرده‌است و نشان می‌دهد که این هنر با همه جوانی و در عین حال انعطاف پذیری خود در ایران به سرعت توانسته به انواع محافل راه پیدا کند.
