این نشریه بریتانیایی در ادامه نوشت: انتظار می رود چند هفته و چند ماه آینده برای بازار جهانی انرژی بسیار چالش برانگیز باشد. دو کشور عمده تولید کننده و صادر کننده نفت — ایران و روسیه — قرار است تحت تاثیر تحریم های قدرتمند و به طور بالقوه مخرب توسط ایالات متحده قرار گیرند. قضیه ایران مورد بحث قرار گرفت، اما مسئله ای که زمان بیشتری را در اتاق های نشست شرکت های نفتی در غرب می گیرد، روسیه است.
ششم نوامبر، تحریم های ایالات متحده علیه بخش های مالی و انرژی اقتصاد روسیه اعمال شد. پیشتر قرار بود که دولت ترامپ کنگره را با شواهدی مبنی بر اینکه روسیه دیگر از سلاح های شیمیایی یا میکروبی استفاده نمی کند، قانع کند. ترامپ همچنین بایستی به واشنگتن اطمینان بدهد که روسیه از چنین سلاح هایی در آینده استفاده نخواهد کرد و آماده است، بازرسی ها در محل را با ناظران سازمان ملل مجاز بداند.
هیچ کس نمی داند که ترامپ چه خواهد کرد، شاید او هم نمی داند. این عدم قاطعیت یکی از عواملی است که منجر به افزایش قیمت نفت در ماه های اخیر شده است. به هر حال ، فناوری غربی به روسیه کمک کرده است تا تولید نفت را به سطحی دست یافته در زمان اتحاد جماهیر شوروی برساند. میزان تولید نفت در ماه سپتامبر برابر با 11.54 میلیون بشکه در روز بود که با شاخص سال 1989 دوره شوروی مطابقت دارد. صادرات نفت روسیه که در حال حاضر بیش از 4.4 میلیون بشکه در روز است، نقش تعیین کننده ای در تثبیت سطح عرضه نفت ایفا می کند که در غیر این صورت می توانست به شدت تحت تأثیر مشکلات سیاسی و فنی ونزوئلا قرار گیرد.
سوال عواقب تحریم ها باز است. فعالیت های فعلی عمدتا تحت حمایت مصونیت سرمایه گذاری های موجود است، اما واضح است که بازرگانی غربی با شرکت های نفتی در راس، رشد سرمایه گذاری های جدید و توسعه میدان های نفتی آینده دار را ترمز می کند. اکثر این شرکت ها دارایی های قابل توجهی در ایالات متحده دارند و از سیستم مالی آمریکا استفاده کامل می کنند که می تواند امکانات کسانی که در معرض تخلف از تحریم ها قرار گیرند، ببندد.
برای کسانی که در حال کار در روسیه هستند، وضعیت ممکن است بدتر شود. رایان زینکه، وزیر کشورایالات متحده، در مورد احتمال مسدود کردن مسیرهای حمل نفت روسیه توسط نیروهای مسلح آمریکا سخن گفت. اگر این اقدام های جوابیه مسکو منجر شود، شرکت های غربی می توانند سلب مالکیت دارایی های خود و یا پرداخت سود تقسیمی را متحمل شوند. می توان فهمید که چرا باب دادلی مدیر اجرایی BP از تأثیرات مخرب بالقوه تحریم ها هشدار داد.
شرایط فعلی ممکن است مشکلی برای هر یک از شرکت ها ایجاد کند، اما هیچ یک از آنها نشانه ای از تمایل به فروش یا کاهش سهم خود را در روسیه نشان نمی دهد. تعدادی از آنها نزدیک به امضای قرارداد جدید هستند — از جمله Royal Dutch Shell، که چنانکه گزارش شده است، علاقه مند به خرید پروژه Tazovsky در شمال روسیه است.
پایگاه باقیمانده ذخایر روسیه بی کران است. طبق آخرین بررسی آماری BP، مقدار ذخایر اثبات شده روسیه 106 میلیارد بشکه نفت و سه تریلیون متر مکعب گاز است. و به رغم تمام چالش های سیاسی، شرکت های غربی می توانند در آنجا کار کنند و درآمد خود را بازپرداخت کنند. ولادیمیر پوتین می فهمد که صنعت چگونه کار می کند و می داند که سرمایه گذاری بین المللی کلید تولید درآمد است که او را در قدرت نگه می دارد.
این نشریه می نویسد: ما ادعا نمی کنیم که تجارت همیشه بر اخلاق پیروز می شود. اما حوادثی که موجب تحریم شد — حمله شیمیایی در انگلستان، که در آن یک نفر مرد، و چهار نفر دیگر زخمی شدند، از جمله سرگئی اسکریپال، مامور دوگانه قبلی، باگذشت چند ماه، از تاریخ زدوده خواهد شد.
تحریم ها برای مدت زمان کوتاهی سرمایه گذاری را متوقف خواهند کرد، اما کار در میدان ها و چاه های جدید به زودی آغاز خواهد شد و زندگی همچنان ادامه خواهد یافت. روسیه را ممکن است دوست نداشته باشند، اما ذخایر طبیعی آن مورد نیاز است.