گزارش و تحلیل

بیانیه عدالت

© AFP 2023 / Peter Parksپرچم روسیه و چین
پرچم روسیه و چین - اسپوتنیک ایران
اشتراک
روسیه و چین بیست سال پیش ایجاد جهان قطبی را آغاز کردند.

 به گزارش « اسپوتنیک» 23 ماه آوریل سال 1997 میلادی ، بوریس یلتسین  رئیس جمهور فدراسیون روسیه  و جیان زمین رهبر چین بیانیه مشترک  در باره جهان چند قطبی را به امضا رساندند.

بیانیه روسیه — چین  در باره  جهان چند قطبی — متن کوتاهی حاوی 7 ماده است. اما این سند اهمیت زیادی برای مسکو و پکن دارد. بیانیه، تعیین کننده جهت استراتژیک  سیاست خارجی  دو کشور است.  روسیه و چین  در باره حل و فصل  اختلافات  متقابل بدون  مقابله  با یکدیگر  که در دوران شوروی  رخ می داد، به توافق رسیدند.

  بعلاوه بیانیه  به عنوان  هدف نهایی روسیه — چین  تلقی می شود که سعی می کنند  جهان چند قطبی و سیستم  بین المللی  مناسبات  که هیچ کشوری  اراده خود را به کشور دیگر تحمیل نکند، ایجاد کنند. شورای امنیت سازمان ملل متحد باید نقش  حافظ صلح را ایفا کند.  فقط این ساختار  از اختیارات کامل  برای دخالت  در امور داخلی  کشور مستقل برخوردار است.

یلتسین و  جیان زمین  در باره  « تعامل  استراتژیک در قرن 21»  به توافق رسیدند  و حرف های  آنها  عملی شد.  در دهه 2000 میلادی ، مسکو و  پکن  تمام اختلافات منطقه ای  را  حل و فصل کردند و   حجم گردش کالا بین آنها  چندین برابر شد.

 بعلاوه،  دو  ابرقدرت هسته ای  دست به اصلاحات نیروهای مسلح زدند  و قابلیت کار نیروها را  افزایش دادند. تقریبا 10 سال پیش، تحلیلگران  خارجی  در باره  غروب  سریع هژمونی آمریکا  صحبت کردند.  در سالهای اخیر،  سطح  مقابله  روسیه و چین  در مناسبات با آمریکا  افزایش یافت  اما به  فروپاشی  جهان  تک قطبی نیانجامید.

محققان  و سیاستمداران جهان چند قطبی را  — جهانی می  دانند  که حداقل سه  نیرو در آن ایفای نقش کنند که از نظر  امکانات اقتصادی و نظامی برابر باشند.  روسیه خود را یکی از  مراکز شکلگیری جهان چند قطبی می داند.  از جمله این موضوع  در استراتژی  امنیت ملی  که 12 ماه مه سال 2009 میلادی به تصویب رسید قید شده است.

 فرض می شود  که  ایجاد قطب های  جدید  قدرت،  مانع از پیشروی سیاست سلطه طلبانه آمریکا  خواهد شد که طی  دست کم 25 سال  به دهها  درگیری  مسلحانه  انجامید.

 اوایل دهه 2000  میلادی 5 کشور  اهداف خود در صحنه جهانی  را اعلام کردند: روسیه، چین، هند، ایران، برزیل.  مناسبات بین روسیه و چین در بین 5 کشور مذکور فشرده تر است.

 سطح کنونی مناسبات مسکو و پکن  رسما «  همکاری  استراتژیک» نامیده می شود.  طرفین   مفاد  بیانیه  1997 میلادی را به اجرا می گذارند.  برخورد جامع  نسبت به حل و فصل  درگیری های  بین المللی  در شورای امنیت سازمان ملل بطور روشنی بازتاب می یابد.  کشورها از  ابتکاراتی  که  منافع کشورهای غربی را  در نظر می گیرد  حمایت نمی کنند و آن ها را وتو می کنند.

 در مطبوعات  خارجی صحبت های زیادی در باره  بلوک   روسیه — چین  می شود و اینکه پکن روزی تمام  ذخایر غنی سیبری را تصاحب خواهد کرد.  این نوع اطلاعات  بازتاب دهنده ترس غرب  نسبت به احتمال  اتحاد دو ابرقدرت است.

اما بیانیه سال 1997 میلادی  بطور مشخص و دقیق  توضیح می دهد که  فدراسیون روسیه و جمهوری خلق چین  « مخالف  سیاست  ائتلافی» و « تلاش  گسترش  و تشدید  بلوک های نظامی» هستند.

این  نوع  فرمولبندی  نه تنها به  ائتلاف آتلانتیک شمالی مربوط می شود ، بلکه مسکو و پکن مناسبات  خود را  بطور دقیق مشخص کرده اند.  ابرقدرت ها قصد ندارند بر خلاف کشورهای  ثالث  متحد شوند و چنین اقدامی را  نقض  اصول  نظم جهانی عادلانه  می دانند.

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала