گزارش و تحلیل

کارشناسان روسی: سفینه باربری چینی از همتایان روسی و آمریکایی کامل تر است

© REUTERS / China DailyLong March-7 rocket and Tianzhou-1 cargo spacecraft are seen as they are transferred to a launching spot in Wenchang, Hainan province, China, April 17, 2017
Long March-7 rocket and Tianzhou-1 cargo spacecraft are seen as they are transferred to a launching spot in Wenchang, Hainan province, China, April 17, 2017 - اسپوتنیک ایران
اشتراک
کاربرد مواد کامپزیت و اجزا معاصر دیجیتالی تجهیزات عرشه ای، سفینه فضایی چینی "تیان جو-1" را در میان همتایان مانند "پروگریس" روسی یا Cygnus و Dragon آمریکایی در ردیف اول قرار می دهد.

چنین برداشت را کارشناسان در ارتباط با پرتاب سفینه مذکور توسط چین در تاریخ 20 آوریل به رادیو Sputnik اظهار کردند. کارشناسان خاطر نشان نمودند که چین عیناً راه توسعه فضانوردی سرنشینی زمان شوروی را تکرار می کند یعنی تصامیم جدید اصولی پیشنهاد نکرده ولی برنامه خود را در سطح پیشرفته تر فنی تطبیق و تحقق می نماید.
طبق نوشته روزنامه هنگ کنگی "سائوت چاینا مورنینگ ستار" ، طول سفینه باربری چیزی بیشتر از ده متر بوده که تا حالا بزرگترین سفینه فضایی ساخت چین می باشد. زمانی که بالهای باتری آفتابی باز می شود، پهن سفینه برابر میدان بسکتبال است. بالهای آزمایشگاه فضایی "تیانگون" که با سفینه باربری بهم بسته می شود کمتر است.
طبق داده های تارنمای NASASpaceflight.com ، جرم سفینه باربری در حدود 13 تن بوده که از جمله بار مفید آن که به ایستگاه فضایی رسانده می شود 6،5 تن می باشد. چنین محموله دو برابر بار مفید سفینه های روسی و آمریکایی است. سفینه بار بری چینی قادر است همراه خود دو تن سوخت ببرد. سفینه های باربری آمریکایی Cygnus و Dragon یک محفظه ای ساخته شده و به حمل سوخت برای سوخت گیری دو باره ایستگاه های فضایی محاسبه نشدند.
زمانی که سفینه های "Shuttle " آمریکایی در فضا پرواز می کردند در چین کوشش می کردند برنامه سفینه های بالدار فضایی را تبلیغ کنند. این عمل مورد توجه سرگئی فیلیپنکوف، کارشناس موسسه هوانوردی مسکو و مدیر مسئول مجله "آویئا پانراما" شده است. به قول کارشناس روسی "چنین سفینه ها، کار گران بها می باشد و ظاهرا شورای دولتی جمهوری خلق چین تصمیم معقول اتخاذ کرده و به پروژه مذکور پول نداد. کارشناس مزبور در این مورد می گوید: 


"چین عیناً راه اتحاد جماهیر شوروی را طی می کند. اما تجهیزات سفینه چینی به مراتب بهتر و تکنولوژی اعمال شده دیجیتالی، دورنمای بیشتری در فضانوردی سرنشینی و پهپادی دارد. البته سفینه مذکور ازایراد و کمبودی مستثنی نیست. مثلا تابش یونیزه کننده موجود که بر اثر فوران فام سپهری پیدا می شود و حتی در مدار پایین زمینی برای تجهیزات مرگ آور است. اگر چین دیگر دارای ساختار مطمئن تجهیزات الکترونیکی خود می باشد و از تابش یونیزه کننده محافظت شده، چنین کارکرد، گام بزرگ در فناوری است. مثلا روسیه حالا در آستانه انجام آن است.


به عقیده آلکساندر ژِلِزنیاکوف، آکادمیسین آکادمی فضانوردی روسی 6،5 تن بار مفید سفینه بار کشی چینی در قیاس 2،5 تن سفینه آمریکایی و چیزی بیشتر از 2 تن سفینه "پروگرِس" روسی، فرصت بهره برداری فعال تر و موثِرتر از ایستگاه خود فراهم می کند. چنین کارکرد، از لحاظ تکنیکی، موفقیت مهم تلقی می شود چون طراحی سفینه بارکشی با ظرفیت باربرداری بیشتر، بهره برداری ایستگاه را به مراتب سهولت تر می کند.
سفینه باربری چینی در میان همتایان خود وزن نسبتاً کمتری دارد. البته مشخصات فنی آن هنوز فاش نشده است. با این حال می توان حدس زد که جرم نسبتاً کوچک سفینه می توانست از راه اعمال مواد جدید کامپوزیت یا ترکیبی که از فلز سبک تر است به دست بیاید و یا از طریق تکمیل کردن پایه الکترونیک آن که از لحاظ مشخصه تابع ای، امکان حل کل مسائل را مهیا می سازد. پس تناسب جرم عمومی و بار مفید سفینه باربری چینی بسیار خوب است. شاخص فوق در قیاس با سفینه های روسی و آمریکایی به مراتب بالا تر است. کار شناس روسی در این مورد می گوید: 


پرتاب آینده سفینه چینی،گام بزرگ برای فضانوردی جمهوری خلق چین است. بخصوص از نقطه نظر اجرا برنامه تأسیس ایستگاه فضایی ملی در مدار زمین. در واقع کارکرد متخصصین چین، آخرین عنصر منظومه دائم مداری می باشد که بایست طراحی و ایجاد می شد چون سه عنصر منظومه یعنی ایستگاه، سفینه سرنشین و سفینه باربری فرصت بهره گیری از ایستگاه در زمان طولانی و در حالت رانندگی، تأمین دائم آب آشامیدنی، غذا، سوخت و تجهیزات نورسان را فراهم می سازد. با رفع کمبودی فوق، فضانوردی چین گام بزرگ انجام داد. برای فضانوردی بین المللی هم طراحی چنین سفینه، رویداد قابل توجه است. در میدان رقابت فضانوردی یک بازیکن دیگر که تحقیقات فضایی را شروع می کند ظاهر می شود. تا به حال تجربه اعمال چنین ایستگاه های فضایی-مداری فقط روسیه و ایالات متحده آمریکا داشتند. از این به بعد ایستگاه بین المللی فضایی کار خود را شروع می کند. چین عضو این مجمع شده سهم خود را در توسعه فضانوردی بین المللی خواهد داشت. سفینه دو ماه در حالت بسته شده به ایستگاه در مدار خواهد بود. سپس سه ماه دیگر جدا کار خواهد کرد و بعد از آن در لایه های متراکِم جو به موجودیت خود پایان می دهد. طبق اطلاعات، سفینه جدید باربری در سال 2019 به مدار فرستاده خواهد شد.


"تِسین این شی"، محقق پانزدهمین مرکز موسسه علمی و تحقیقاتی موشک های حامل جمهوری خلق چین بر این عقیده است که پرتاب سفینه باربری، دستیابی به موفقیت در فضانوردی برای کشور چین است. مفسر مزبور رادیو در این مورد می گوید: صدا
"پرتاب سفینه، اهمیت فوق العاده دارد. موشک حامل به نصل جدید طراحی شده چین که با سوخت اکسیژن مایه کار می کند متعلق است.بارگیری آن در سطح بالا و مطلوب است. ما شاهد مرحله جدید رساندن بار، بهم پیوستن خودکار سفینه و ایستگاه و سوخت گیری دو باره در مدار هستیم. امیدوارم که از دید جهان شمولی، کشورهای گوناگون خواهد توانست به پیشروی و توسعه فناوری شبیه نائل شوند و آن را در راه نیازهای مدنی و برای تشویق توسعه صلح آمیز بشریت به کار ببرد نه این که مانند ایالات متحده آمریکا از این فناوری در بخش نظامی استفاده کرده تسلیحات نظامی را تحریک کند".

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала