خبرگزاری اسپوتنیک- قبل از اینکه ماجرای سفر فضانوردان روس به ایران برای من جالب باشد، چگونگی آشنایی و پیوند «سیروس برزو» کسی که سازمان دهنده سفرهای متعدد فضانوردان روس به ایران بوده با حلقه فضانوردان روسی مورد توجه قرار گرفت. وی روزنامه نگار علمی و پیشگام ترویج دانش کیهان نوردی در ایران است و نشریه «مرزهای بیکران فضا» را راه اندازی نمود و تاکنون بیش از هزار مقاله با موضوعات علمی و کیهانی تالیف نموده و همین علاقه منجر به پیشتازی در ترویج دانش کیهان نوردی ایران گردید و در نتیجه از سوي انجمن ترويج علم ايران و فدراسيون فضانوردي روسیه جوایزی دریافت نمود. سیروس برزو در گفتگو با خبرگزاری اسپوتنیک به بیان تجربیات خود از معاشرت با فضانوردان روس پرداخت.
نوجوان که بودم به فضانوردی علاقمند شدم و تمام ماجراها و تحولات فضانوردی را پیگیری نموده و عکس فضانوردان به نام دنیا را جمع می کرد. تا اینکه به تدریج کار مقاله نویسی در این زمینه را از سال 1359 در ایران آغاز نموده و در مجلاتی مانند دانشمند و اطلاعات علمی قلم می زدم. سالها بعد فرصتی پیش آمد تا به روسیه سفر کرده و در نمایشگاههای «ماکس» با صنعت فضانوردی روسیه و با کیهان نوردان روس از نزدیک آشنا شدم.
با «گئورکی میخائیلویچ گرچکو» سیزده سال قبل و از طریق یک فضانورد دیگر آشنا شدم، عکس ایشان را در روزنامه های ایران دیدم زمانیکه اولین پرواز فضایی خود را انجام داد، چهره خندان و روحیه شوخ طبع ایشان همیشه مورد علاقه ام بود. زمانیکه ساکن مسکو بودم به یکی از دوستان فضانورد خود گفتم که دوست دارم آقای گرچکو را از نزدیک ملاقات نمایم و انصافا انتظار نداشتم که براحتی امکان برقراری ارتباط با ایشان وجود داشته باشد. فضانوردان روسیه در یک شهرک مسکونی واقع در منطقه ای به نام «خاونسکایا» نزدیک ودنخا که برای ایرانی ها هم آشناست زندگی می کنند، اتفاقا من هم همانجا بودم که آقای گرچکو با هماهنگی دوستم به دیدار من آمد. با ایشان مصاحبه ای برای جراید ایران گرفتم و در جریان این مصاحبه فهمیدم که ایشان بسیار علاقمند به بازدید از تخت جمشید هستند، بنابراین ترتیب سفر به ایران را دادم.
ایران شگفت انگیز!
به گفته خود آقای گرچکو ایران خیلی شگفت انگیزاست، چرا که میان شنیده ها از طریق اخبار و روسانه تا دیده های شخصی در ایران تفاوت چشمگیری وجود داشت. گرچکو مطالعات فراوانی درباره تاریخ و فرهنگ ایران داشت و در نتیجه همیشه با احترام پیرامون ایران سخن می گفت و مصاحبه های مختلفی نیز به نام ایشان در اینترنت موجود است. به ایران علاقمند بود و اطلاعات خوبی نیز درباره تمدن ایرانی داشت، اگر هم گاهی مسائلی را نمی دانست درمورد آن آنقدر پرس و جو می نمود تا در نهایت متوجه می شد.
در اولین تجربه سفر ایشان به ایران به دلیل همزمانی با زمستان و مسدود شدن خطوط پروازی با اتوبوس راهی شیراز شدیم و در میان راه اصفهان و جاذبه های گردشگری آنجا را دیدیم و گرچکو اطلاعات دقیقی درباره قالی قاپو و اتاق موسیقی در این بنا داشت، سفر تا پاسارگاد و تخت جمشید ادامه یافت. بدلیل مسائل حفاظتی مربوط به آقای گرچکو ترجیح می دادیم که در مجامع عمومی و در مواجهه با مردم، برجسته بودن شخصیت ایشان خیلی نمود پیدا نکند، اما در تهرن جلساتی را با مردم و دانش آموزان برپا نمودیم که استقبال باشکوهی نیز شد. اگرچه «گرچکو» فردی مسن بود اما بدلیل ضریب هوشی بسیار بالا عوارض پیری و مشکلات حافظه در ایشان مطقا مشاهده نمی شد و بسیار دقیق و هوشیارانه در مباحث حضور می یافت و با تعقل و تفکر به سوالات مختلف مردم پاسخ می داد و می گفت که سوال ناراحت کننده وجود ندارد، این پاسخهاست که اگر سنجیده نباشد ممکن است مخاطب را ناراحت کند.
سیروس برزو در پایان گفتگوی خود گفت: من فضانوردان زیادی را به همراه خانواده هایشان به ایران آورده ام که هرکدام از آنها پس از بازگشت تبدیل به یکی از مبلغین فرهنگ و تمدن ایرانی شدند. به عقیده من چنین فرصتهایی زمینه را برای شناخت هرچه بیشتر ایران و تمدن ایرانی فراهم می نماید و تجارب سفر این افراد هرکدام نکات شنیدی و برجسته منحصر به خود را دارد که شنیدن آن حتی برای ایرانی ها خالی از لطف نیست.
