گزارش و تحلیل

اسلام و سیاست. قسمت پنجم

© Fotolia / NikhgПолумесяц на шпиле мечети
Полумесяц на шпиле мечети - اسپوتنیک ایران
اشتراک
امروز رادیو اسپوتنیک سری برنامه های مربوط به موضوع سیاسی مهم دهه های اخیر، یعنی احیا و تقویت مولفه های سیاسی در اسلام را به پایان می رساند. متاسفانه سیاست در اسلام، اغلب جنبه های افراطی و حتی تروریستی به خود می گیرد.

قسمت چهارم

قسمت سوم

قسمت دوم

قسمت اول

در برنامه گذشته یعنی "اسلام و ترور"، ما به منشا تروريسم اسلامی و سازمان‌های آن پرداختیم.
اما برنامه پنجم ما به "ضرورت مقابله با تروریسم اسلامگرا" و راه های از بین بردن شرارت جهانی، اختصاص دارد. ولادیمیر ساژین، شرق شناس و تحلیلگر سیاسی می گوید:
"موسسه اقتصاد و صلح بریتانیا، فهرست سالانه «رتبه بندی جهانی تروریسم سال 2015» را منتشر کرد. محقیقن دریافتند که اوضاع جهان در سال 2014 نسبت به تروریسم، بطور جدی رو به وخامت گذاشته، چرا که هم تعداد حملات تروریستی و هم تعداد قربانیان آن، افزایش داشته است.
تعداد قربانیان حملات تروریستی در سال 2014،80٪ نسبت به سال گذشته، بیشتر و از سال 2000، تعداد کشته شدگان در این حملات 9 برابر، یعنی از 3329 نفر به 32658 نفر، افزایش یافته است.
بنابراین به تدریج تروریسم به کشورهای جدید نفوذ پیدا می کند. هم اکنون بیشترین تهدیدات تروریستی در پنج کشور عراق، سوریه، نیجریه، افغانستان و پاکستان وجود دارد که در سال 2014 ، 78٪ از تعداد کل قربانیان حملات تروریستی، به این کشورها اختصاص داشته است."

ساژین می گوید که تروریسم در حال گسترش یافتن در اقصی نقاط جهان است. تعداد کشورهایی که در خاک آنها بیش از 500 نفر توسط تروریست ها کشته شده اند، در سال 2014 از 5 به 11 کشور افزایش داشته است که می توان به کشورهای سومالی، یمن و کامرون اشاره کرد. اما به فهرست کشورهایی که به علت حملات تروریستی، حداقل یک نفر کشته شده است نیز، 8 دولت اضافه و در نهایت 67 کشور جهان هم اکنون در لیست قربانیان حملات تروریستی، قرار گرفته اند.
این آخرین اطلاعات رسمی، برای سال 2014 است. اما فعالیت های گروه غیرانسانی موسوم به "دولت اسلامی" (داعش)، در سال های 2015 و 16 ، به طور چشمگیری افزایش یافته است. از 16 ژانویه 2015 تا اول سپتامبر 2016 بیش از 40 مورد حملات شنیع با پیچیده ترین روش های قتل عام، به ثبت رسیده است (البته این به غیر از اقدامات نظامی و قساوت آنها در میادین جنگی است که توسط تروریست های اسلام گرا به نمایش گذاشته شده است). بیش از هزاران نفر از مردم بیگناه، تنها بخاطر قبول نکردن ایدئولوژی وحشی اسلامگرایان، توسط داعشی ها کشته شده اند.
اکنون هدف اصلی جهانیان، پایان دادن به تروریسم بین المللی است. امروز، هیچ کشور متمدنی در جهان، ضرورت مبارزه قطعی با شرارت جهانی را نفی نمی کند. جامعه بین المللی به طور فعال به دنبال یافتن راه هایی برای ایجاد یک سیستم موثر امنیتی و مقابله با تروریسم است.
با این حال، با مشاهده اوضاع عراق و سوریه، جایی که امروز پدیده ترور به واضح ترین شکل ممکن، متمرکز شده است، به ما ثابت می کند که نیروهای ضد تروریستی جهانی هنوز نتوانستند در ایجاد یک مکانیزم مشترک برای مبارزه با تروریسم، وحدت نظر و درک متقابل داشته باشند.
بله، متاسفانه، جهان با مشکل فقدان ساز و کاری که به طور موثر و به اندازه کافی در چارچوب قوانین جهانی بتواند به چالش های بین المللی تروریستی از جمله داعش، جبهه نصرت و "القاعده" پاسخ دهد، مواجه شده است.
چندین دلیل، فقدان چنین مکانیسمی را توضیح می دهد. اولا هیچ وحدت نظری در مورد پدیده "تروریسم" وجود ندارد. مسئله در این است که تروریسم دارای چندین چهره است. او می تواند در پشت دکترین های سیاسی و انواع آموزه های عقیدتی، پنهان شود. بنابراین تروریست هایی که عامل کشته شدن مردم بیگناه می شوند، خود را انقلابی، مجاهد و مبارز راه آزادی، قلمداد می کنند.
در همین راستا، جامعه بین المللی به نمایندگی از سازمان ملل متحد، باید هر چه زودتر، سندی در چار چوب قوانین، به تصویب برساند که در آن چنین پدیده خطرناک سیاسی همچون "تروریسم" را بدون ابهام، تعریف قانونی کرده، و به هیچ کس اجازه ندهد تا آن را به خاطر منافع سیاسی گروه های مختلف سیاسی و یا کشورها، تفسیر نماید. چنین تعریفی این امکان را می دهد تا تروریسم با دقت شناسایی، و با آن مقابله، و از همه مهمتر، از بکارگیری استانداردهای دوگانه در مبارزه جهانی علیه تروریسم، جلوگیری کند.
ثانیا جهان تغییر کرده است. او دیگر شباهتی با دنیای 40، 20 و 10 سال پیش نیست. انقلاب تکنولوژیک و جهانی شدن امور اقتصادی و مالی، عینا به امکانات تروریسم، کمک می کند.
سوم، تروریسم نیز تغییر کرده است. از متعصبین تک رو پایان قرن 19 به یک سیستم چند شاخه ای و جهانی، تبدیل شده که دارای منابع عظیم مالی، عقیدتی- تبلیغاتی و انسانی است. وجود مرزها بین کشورها، دیگر مانعی بر سر راه افراط گرایان نمی باشد. سازمان های تروریستی بین المللی دیگر یک گروه ملی توطئه گر و متعصب نیست، بلکه آنها به سندیکاهای بزرگی تبدیل شده اند که "افراد" آنها با رخنه در بخش های مختلف دستگاه های دولتی، به جهان صنعتی و مالی بسیاری از کشورها دست یافتند. جهان شاهد روند بین المللی و جهانی شدن تروریسم است. برای مثال این فرآیند را می توان در تشکیل یک گروه تروریست اسلامگرای بین المللی، همچون گروه موسوم به «دولت اسلامی» (شبه دولت — با تمام ویژگی های دولت) در بخش های بزرگی از عراق و سوریه، مشاهده کرد.
البته، این واقعیت ثبات را نه تنها در کشورهای فوق، بلکه منطقه و جهان را تضعیف می کند. تروریسم امروزی دارای جدیدترین سلاح ها و فن آوری ها است و حتی به سلاح های کشتار جمعی همچون تسلیحات شیمیایی دسترسی دارد. همچنین امکان داشتن بمب های "کثیف" نیز وجود دارد. که در این صورت می تواند تبدیل به "سوپر تروریسم" شود که تهدیدی جدی برای جهان و بشریت خواهد شد.
برای مبارزه با این پدیده شوم، نیاز به خرد جمعی است تا بتوان به سرعت تروریست های بین المللی را در سراسر جهان نابود کند.
تنها راه ممکن و موثر برای مبارزه با معضل تروریست، همکاری مشترک است. اما تجربه سال های اخیر نشان می دهد که سازمان ملل متحد به دلیل وجود بوروکراسی و کندی، نمی تواند به سرعت و مؤثر به چالش تروریسم بین المللی، پاسخ دهد. لذا نیاز به یک مکانیزم جدید بین المللی است که بتواند با فعالیت های جنایت کارانه گسترده و متنوع تروریست ها مقابله کند. مخصوصا اکنون ایده ای برای تشکیل سیستم فراملی مطرح می شود که بتواند نیروهای ضد تروریستی را متحد کند. این نیروها شامل بخش های مدیریتی، اطلاعاتی — تحلیلی، ضد اطلاعات، ضد جاسوسی، نظارت بر امور مالی، ضد تبلیغاتی و نیروهای واکنش سریع با تجهیزات کامل مبارزه با تروریست خواهد بود تا بتوانند به سرعت خود را به مناطق ناآرام برسانند. اما این سیستم ضد تروریستی بین المللی باید تحت نظارت سازمان ملل متحد ایجاد شده و کلیه دستورات و آیین نامه های آن بر اصول قوانین پایدار، مبتنی باشد.
متاسفانه تجربه منفی طرفین شرکت کننده در عملیات بین المللی ضد تروریستی در سوریه، نشان می دهد که ملاحظات و مبنای مشترکی برای همکاری با یکدیگر، وجود ندارد. ضد و نقیض گویی فراوان اعضای ائتلاف ضد تروریستی که ناشی از منافع شخصی هر یک از طرفین است، مانع بوجود آمدن یک نیروی جمعی مشترک می شود.
اما شاید یک مسئله مهم دیگر نیز وجود داشته باشد!
لذا این سوال مطرح می شود که چه کسی در رادیکالیزه کردن تدریجی تعالیم حضرت محمد (ص) ، و تبدیل اسلام الهی و صلح طلب به یک دکترین کاملا سیاسی ضد بشری جنگ طلب اسلامگرایان تروریسم که امروز به وضوح در صفوف داعش، جبهه نصرت، "القاعده" و صدها گروهک تروریستی دیگر مشاهده می شود، مقصر است؟
مسیحیان؟ یهویان؟ بودیست ها؟ البته که نه!
آندری کورایِف، یکی از روحانیان کلیسای ارتدکس روسیه نوشته است: «اسلام در ظهور تروریسم، مقصر نیست، علت آن عدم حمایت و دفاع از قران، کتاب مقدس مسلمانان در مقابل سوء تفسیر متعصبین و افراط گرایان است. و یکی دیگر از دلایل آن این است که جهان اسلام به راحتی اجازه می دهد تا از نام او استفاده شود".
امروز، مبارزهِ خود مسلمانان با تروریسم، امری ضروریست. اما این مبارزه می تواند، بدون بکارگیری از سلاح باشد.
جهان اسلام می تواند تقریبا یک و نیم میلیارد نفر را متحد کند. او باید در شرایط جغرافیای سیاسی جدید، تبدیل به نیروی اصلی مخالف تروریسم اسلام گرایان بین المللی شود. تروریسم اسلامگرا، انحراف در اساس انسانیت است.
در نشانه های فعلی تروریسم اسلامگرا، علاوه بر کشتار معمولی و روزمره مردم بی گناه، انگیزه خودکشی نیز مشاهده می شود. با این حال بعضی ها یا نمی خواهند که متوجه شوند و یا آن را امری طبیعی قلمداد می کنند. همه می دانند که در اسلام، خودکشیِ یک فرد مذهبی، گناه و معصیت است. آخر در قرآن می توان دلایل قانع کننده ای را در برابر گناهانی همچون خودکشی، پیدا کرد. برعکس در تروریسم کنونیِ اسلام گرایان، از خودکشی تجلیل می شود. آنها جزو نخبگان هستند، نه رانده شدگان! و چون نوعی انحراف در ماهیت دینی است، پس از باید از طریق دین و مذهب با آن مقابله کرد.
بنابراین باید از طریق مباحث دینی و عقیدتی با نظریه تروریسم اسلام گرا، مبارزه کرد و با شواهد علمی ناسازگاری اسلام واقعی و تروریسم را به اثبات رساند.
حقیقتا در اسلام شاخه های انسان دوستانه، جریانات، فرقه ها و تعالیمی وجود دارد که در میان بسیاری از پیروان آن، روحانیون مقتدری وجود دارند که مخالف تفکرات افراط گرایانه هستند. لازم است تا این دانشمندان علوم الهیات متحد شده و با ایجاد یک "سپر الهی" ، از اسلام و کل جهان در مقابل نظریه و اعمال تروریستی، دفاع کنند. واعظین و روحانیونی که از توان خود در افشاگری اسطوره ها، توجیه ترور و اعلام ارتداد تروریست ها استفاده می کنند، نقش مهمی در مبارزه بین المللی علیه تروریسم دارند.
ساژین در پایان نتیجه گیری می کند که جهان اسلام باید با استفاده از روحانیون و مبلغین خود، تشکیل یک اردوگاه متحد نظامی دهد تا با "تروریسم اسلامگرا" و ایدئولوژی غیر انسانی آنها مقابله کند.

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала