رادیو « سپوتنیک» به مناسبت 71-مین سالگرد پیروزی بزرگ در باره کسانی تعریف می کند که پیروزی کبیر در جنگ جهانی دوم را ممکن ساختند.
میخائیل لوکیانوف ، جنگ دیده جنگ کبیر میهنی ، مدافع شهر قهرمان « تولا» و شرکت کننده جنگ شوروی — ژاپن است. او اشغال قصبه زاد و بومی خود توسط سربازان آلمان را از سر گذراند، در جنوب مسکو ترانشه ساخت و بعد در عملیات آزادسازی خاوردور از اشغالگران ژاپن شرکت کرد.
میخائیل لوکیانوف در سال 1925 میلادی در قصبه « وِنِف» تولا بدنیا آمد. پدرش کشاورز بود و او همراه دیگر اعضای خانواده روی زمین کار می کرد. جنگ کشور را غافلگیر کرد و قصبه زاد و بومی میخائیل نیز استثنا نبود. طی ماه های اکتبر- نوامبر، سربازان آلمانی قصبه او را اشغال کردند. میخائیل در آن زمان فقط 15 سال داشت.
در زمان اشغال قصبه، ساکنان بارها مورد غارت اشغالگران قرار گرفتند. سربازان ارتش آلمان مدارس و خانه ها را می سوزاندند. خانواده میخائیل سیمینوویچ بدشواری آن دوره را از سر گذراند.
در زمان ضد حمله ارتش سرخ، ساکنان قصبه به سربازان ارتش سرخ کمک می کردند و محل استقرار نیروهای دشمن را به آنها نشان می دادند.
جنگ دیده خاطرات خود را بیاد آورده گفت: « سربازانی ملبس به شنل های سفید آمدند و پرسیدند: « سربازان آلمانی کجا مستقر شده اند؟»
دفاع از مرزهای جنوبی مسکو
او و بسیاری از نوجوانان را برای دفاع از تولا به خدمت احضار کردند. او و همسر آینده اش، تاتیانا یودوکیمونا کادیکووا از همان قصبه در حومه « تولا» ترانش می ساختند تا اجازه تصرف شهر توسط دشمن را ندهند که قصد داشت از سمت جنوب پایتخت اتحاد شوروی را محاصره کند.
کار کندن ترانش از صبح زود تادیروقت شب ادامه داشت. آنجا مدام از طرف هواپیماهای آلمانی بمباران می شد. نوجوانان غیر مسلح مجبور بودند در همان ترانش هایی که خودشان کنده بودند پناه بگیرند.
« در پایان کار، ما را در بین خانه های قصبات نزدیک تقسیم کردند. افسران به خانه ها می رفتند و می پرسیدند چند نفر نوجوان را می توانند بپذیرند. صاحب خانه خودش تعداد نوجوانان را اعلام می کرد. صبح روز بعد آنها را دوباره برای کندن ترانش به محل تعیین شده می بردند».
پس از یک هفته کار شدید، واحد لجستیکی توانست به هدف خود برسد و خطر را از تصرف پایتخت شوروی دور کند.
گئورگی ژوکوف مارشال اتحاد شوروی قهرمانی نوجوانان تولا را تحسین کرد: « ساکنان تولا در تار و مار کردن نیروهای آلمان در حومه مسکو نقش بسزایی ایفا کردند».
سالها بعد، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه گفت: « همانا در حومه تولا بود که نقش های فاشیست ها نقش برآب شد که قصد داشتند از جنوب به مسکو برسند. دشمن عقب رانده شد. اما جنگ مدت زیادی ادامه یافت. اهالی تولا قهرمانانه زحمت کشیدند و با کمک خود جانبازان خط اول جبهه را مورد حمایت قرار دادند».
نسل جدید از فداکاری ها و شاهکارهای تولایی ها که میخائیل و تاتیانا یکی از آنها بودند آگاهند و قهرمانی آنها را به یاد دارند. رهبری عالی اتحاد شوروی نیز به از خودگذشتگی نوجوانان تولا توجه شایسته نشان داد. همانا به دلیل تلاش آنها بود که تولا از عنوان شهر قهرمان برخوردار شد.
زندگی پس از جنگ
میخائیل سمیونویچ، پس از پایان جنگ کبیر میهنی مدال ها و نشان های زیادی دریافت کرد.
مدتی در شهر « کورساکوف» در جنوب ساخالین خدمت کرد و در سال 1946 به شهر زادو بومی خود « تولا» بازگشت. با باتاتیانا کادیکوا ازدواج کرد.
سپس هنرستان صنعت کشاورزی را به پایان رساند و رئیس اداره کشاورزی شد. بعدها به احیای بخش کشاورزی و زیرساخت در بخش اروپایی روسیه مساعدت کرد.
او و همسرش دو فرزند و تعداد زیادی نوه و نتیجه دارند که به آنها کمک می کنند و احترام زیادی برای آنها قائل اند. هر سال تمام اعضای خانواده برای برگزاری — روز پیروزی- جشن اصلی گردهم می آیند.
