گنجینه سوزدال باستانی

در روسیه یک « شهر — موزه» بی نظیر وجود دارد که گنجینه واقعی فرهنگ، هنر و معماری باستانی است. نام این شهر « سوزدال» است و در 200 کیلومتری شمال — شرق مسکو واقع است. همه چیز در آنجا شادیبخش چشم است: کلیساهای عظیم و صومعه ها و مناظر طبیعی در پیرامون شهر ، خانه های قدیمی چوبی که در مرکز شهر حفظ شده اند. در آنجا ساخت آسمانخراش ها ممنوع است ، زیرا معماری سوزدال بشکل بی نظیری همخوان است. بی دلیل نیست که سوزدال شهر محبوب فیلم سازان است. مناظر و معماری، مناسب فیلم های تاریخی است: نیازی به دکوراسیون اضافی نیست- همه چیز مدتهاست که ساخته شده است.
مورخان روس برای نخستین بار در سال 1024 میلادی از سوزدال نام بردند، در آن زمان این شهر یکی از مهمترین شهرهای روس شرقی بود. اوایل قرن 12، ساختمان سازی بزرگ مقیاس در امیر نشین سوزدال آغاز شد: کرملین تحکیم و کلیساهای سنگ سفید کاخ شاهی ساخته شدند. چند یادبود معماری عالی مانند کلیسای پنج گنبدی « راژدستونسکی» منقش به کنده کاری های زیبا حفظ شده است. در داخل کلیسا نقاشی های بی نظیری رسم شده است. کلیسای « راژدستونسکی — شاهکار معماری استادان روس باستان — سازه ای است که در فهرست میراث جهانی یونسکو شامل شده است.
سوزال به دلیل صومعه های خود نیز معروف است. قرنها پیش آنها نه تنها مراکز مذهبی، بلکه دژ های دفاعی بودند که ورودی های شهر را می بستند. بارها راهب ها اسلحه بدست حملات دشمن را دفع کردند. امروزه، هیچ چیز یادآور گذشته نظامی صومعه سوزدال نیست. حال آنها اماکن زیارتی — توریستی هستند. توریست ها برای دیدن زیبایی های کلیساهای قدیمی به آنجا می روند. کلیساهای سنگ سفید صومعه « اسپاسو — یوفیمیف» مانند دیگر یادبودهای سوزدال در فهرست میراث جهانی یونسکو شامل شده است. در سال 1913 میلادی، نیکلای دوم آخرین امپراطور روس همراه خانواده اش از این کلیسا دیدن کرد. در آنجا مراسم با شکوهی به مناسبت 300 — مین سالگرد حکومت خاندان رومانوف ها برگزار شد. در زمان جنگ جهانی دوم در صومعه « اسپاسو یوفیمیف» ژنرال ها و افسران آلمان هیتلری را به عنوان اسیران جنگی نگه می داشتند که یکی از آنها فیلدمارشال پائولوس بود. او پس از تار و مار شدن نیروهای آلمان در حومه استالینگراد سرباز شوروی شد.
در تپه بلند رود « «کامنکی» یک شهرک چوبی قرار داشت: کلبه های روستایی ، خانه های تجار و کلیسا و آسیاب بادی. به نظر می رسد انگار ماشین جادویی زمان تمام این سازه ها را از گذشته دور به روزهای کنونی آورده است. در واقع این « شهرک» شهر نمایشی موزه خانه سازی چوبی سوزدال است. یادبودهای معماری قرون 19-18 را به آنجا آورده اند که از دست آتش سوزی و ویرانی در امان ماندند. تابستان ها در محوطه موزه مراسم جشن برگزار می شود: فستیوال ، کنسرت و گردش های مردمی در آنجا برگزار می شود.
یکی از جشن های « کشاورزی» سوزدال « روز خیار» است که نیمه دوم ماه ژوئیه برگزار می شود، وقتی کشاورزان محلی محصول خود را برداشت می کنند و آنها را برای فروش به شهر می آورند. در این بازار سبزیجات می توان انواع سبزیجات را دید: خیارهای بزرگ و کوچک، سبز و زرد ، تازه، شور و سرخ شده و مربای خیار… گروه های فولکلور در جشن هنرنمایی می کنند و اشعار طنز آمیز و ترانه ها و حتی سرود ویژه خیار اجرا می شود. مسابقات و برنامه های سرگرم کننده خیلی زیادند. علاوه بر خیار، توریست ها با کمال میل دیگر محصولات سوزدال — نوشابه عسلی را نیز خریداری می کنند.
سوزدال شهر کوچکی است که فقط 10 هزار نفر جمعیت دارد. اما در سوزدال باستانی مثل آینه صد قرن تاریخ روسیه منعکس شده است.