چین و هند شرکت کنندگان اصلی «کبرای طلایی» نمی باشند که جوابگوی استراتژی آمریکا مبنی بر بازداشتن این دو کشور است. واشنگتن میخواهد که امکانات آنها در همکاری نظامی با متحدین آمریکا در منطقه محدود باشد.
در این هنگام پکن و دهلی نو زمینههای جدید تماس های نظامی فی مابین را آزمایش داده و از آن خود می سازند. 6 فوریه مرزبانان هند و چین برای اولین بار در حوزه مرزی «چوشول — مولدو» در شمال هند برگزار کردند. مطابق روایت این رزمایش در حوزه مرزی قهر طبیعت رخ داد و لازم شد که تیم های امدادی دو کشور به فوریت دستاندرکار شده و اعمال خود را هماهنگ کنند. 30 سرباز از هر دو طرف در این عملیات شرکت کرده و به تمرین فنون مربوطه پرداختند.
به عقیده سیاست شناس «ولادیمیر یوسییف»، اولین رزمایش مرزی منعکس کننده تحکیم اعتماد میان چین و هند است. این تحلیلگر روس گفت:
تمرین مشترک نظامیان چین و هند در حوزه مرز نا آرام قادر است کاری کند تا از تنشهای اضافی در امتداد مرز کاسته شود. ولی صحبت کردن در باره حل یک نوع مسایل هنوز زود است. مطلب سر دادن واکنش نظامی مشترک نسبت به موقعیت های اضطراری است. به نظرم این یکی از بسیاری گام ها است که باید برای عادی کردن مناسبات چین و هند در مرز هایشان برداشته شوند. میدانیم که دهلی با پکن در ناحیه ایالت آروناپال — پرادش واقع در شمال شرقی هند اختلاف مرزی دارد.
گفتنی است که شی جین پینگ رئیس جمهوری خلق چین و نارندرا مودی نخست وزیر هند هنگام سفر ها به همدیگر در مورد حل مساله مرزی عمل گرایی و انعطاف پذیری از خود نشان دادند. دو طرف به این توافق رسیدند که اختلاف قدیمی نباید مانع از توسعه همکاریهای سرمایهگذاری و اقتصادی شود. اولین رزمایش مرزی — تجلی تمایلات طرفین است که در سطح عالی نشان داده شد. چنین است عقیده خانم «تاتیانا شائومیان» محقق انستیتو شرق شناسی مسکو که گفته است:
این تظاهر جستجوی طرق حل مساله مرزی و تثبیت موقعیت در نواحی مرزی است. ما شاهد آن هسیتم که چین و هند میتوانند کاری کنند تا پوتانسیل اختلاف در مرز افزایش نیابد. این گام آشکارا مثب از سوی دو کشور است.
هند و چین از طرفداران جهان چند قطبی هستند. هم شی جین پینگ و هم نارندرا مودی درک روشنی از این دارند که چهره قطب جدید «غیر غربی» و در حال تشکیل جهان از بسیاری لحاظ به پویایی مناسبات کشور هایشان بستگی دارد. برخورد های نوآورانه آنها به حل مسایل دوجانبه به این جریان وابسته است.