در دوشنبه تصمیم گرفتند معروف ترین نشان دولت شوروی را د مونتاژ کنند. شهروندان از این تصمیم راضی نیستند و معتقدند پایتخت تاجیکستان سیمای تاریخی خود را از دست خواهد داد. عالم فصح الدینوف خبرنگار سپوتنیک در این خصوص گزارش می دهد.
نشان شوروی در سال 1969 میلادی در تاجیکستان شوروی برپا شد. طی 46 سال کارت ویزیت شهر بود و چندی پیش حصاری دور آن کشیده شد. پیداست بزودی د مونتاژ خواهد شد. در شبکه های اینترنتی، مردم به بحث در اینباره می پردازند و می گویند نمی خواهند این نشان که سمبل گذشته کشور است د مونتاژ شود. برای بعضی ها این نشان یادبود تاریخی است و برای دیگران حاوی خاطرات گرم دوران کودکی و نوجوانی.
عبدالمالک قدیروف در اینباره گفت: این نشان سمبل 70 سال زندگی مردم تاجیک است. تارخ شوروی فقط حاوی سرکوب ها نیست، تاریخ شوروی علم و ارزش های جدید فرهنگی را به ما هدیه کرد. از اینرو یادبودهای معماری زمان شوروی باید برپا بمانند. در زمان خود اعراب سرزمین ما را تصرف کردند و خط و قرآن و مساجد را برای ما باقی گذاشتند. ما تصمیمی در باره د مونتاژ آن چیزها اتخاذ نمی کنیم. زمانی بود که اسکندر مقدونی خاک ما را تصرف کرد، نمی گوئیم که باید یادبودهای یونانی ها ویران شوند. اینها تاریخ ما و یادبودهای گذشته هستند. اگر نمی خواهیم فردا ما را از صحنه زمین پاک کنند — چون ایده آل نیستیم — باید با احترام نسبت به آن چیزهایی که قبل از ما وجود داشته احترام بگذاریم تا کسانی که بعد از ما می آیند نیز به ما احترام بگذارند.»
نشان شوروی یکی دیگر از یادبودهای تاجیکستان شوروی است که دمونتاژ خواهد شد. مجسمه یادبود لنین که در دوشنبه به مدت 80 سال برپا بود دمونتاژ شد. آن یادبود کپی دقیق مجسمه ای بود که اکنون در مقابل کاخ اسمولنی سنت پطربورگ قرار دارد. در « خوروگ» مجسمه لنین را از مرکز شهر به حومه منتقل کردند. مجسمه لنین ساخته مجسمه ساز نیکلای شرباکوف در خجند نیز دچار همین سرنوشت شد. این مجسمه لنین خود ویژه است زیرا مطابق با فناوری مورد استفاده ورا موخینا ساخته شده بود که مجسمه « کالخوز و دهقان» را ساخت.
شایان ذکر است که مقامات کشور به بناهای دوران شوروی نیز رحم نمی کنند چندی پیش جمع آوری امضا برای حفظ بناهای تاریخی در مرکز شهر دوشنبه آغاز شد. در فهرست بناهای شوروی که باید ویران شوند از کاخ اداره ریاست جمهوری ، ساختمان دو تئاتر قدیمی در شهر و معروف ترین چایخانه در شهر به نام « راحت» نام برده شد. غفور شرماتوف مورخ تاجیک معتقد است که احتمال ویرانی این بناها وجود دارد. وی معتقد است افرادی که در باره ویرانی بناهای تاریخی تصمیمگیری می کنند ساکنان بومی دوشنبه نیستند و هیچگونه ارتباط معنوی با گذشته پایتخت تاجیکستان ندارند.
— من آنها را گناهکار نمی دانم. شاید زمان حاضر چنین تغییراتی را می طلبد. بخش اعظم ساکنان بومی دوشنبه شهر را ترک کردند و افرادی که به تصمیمگیری در باره بناهای قدیمی می پردازند فاقد نزدیکی معنوی با این ساختمان هاهستند. آنها فاقد خاطره پدر بزرگان ومادربزرگان مرتبط با این ساختمان ها هستند. از اینرو براحتی تصمیم می گیرند. اما دیدن این رویدادها برای بومیان دوشنبه و سالخوردگان شهر دردناک است.
تلاش ساکنان دوشنبه در دفاع از سمبل های شوروی تعجب آور نیست. بر طبق نتایج تحقیقات اجتماعی مرکز تاجیکی « نظارت اورآسیا» ، بیش از 70 درصد مردم نظر مثبتی نسبت به لنین و حدود نیمی از ساکنان عقیده مثبتی نسبت به استالین ابراز کردند. تقریبا دو سوم ساکنان برای دوران شوروی ابراز دلتنگی می کنند. مورخان اینگونه نتایج را با دلتنگی ساکنان کشور برای زندگی در کشوری مرتبط می دانند که از سطح بالای دفاع اجتماعی برخوردار بود. کارشناسان معتقدند که با گذشت زمان برخورد احساساتی نسبت به این نوع سمبل ها کاهش خواهد یافت و موضوع مطلوبیت یادبودهای تاریخی از بین خواهد رفت. اهالی تاجیکستان به دوران شوروی مانند یکی از دوران تاریخی کشور خواهند نگریست.
