نبود سازمان اطلاعات مخصوص به خود در ژاپن توانایی این کشور را برای عکس العمل به چالش های خارجی محدود می سازد. شاید ژاپنی ها تا به امروز خیلی به خدمات سازمان های اطلاعاتی ویژه و درجه یک نیاز نداشته اند. و تنها اکنون در توکیو به طور جدی در خصوص نبود چنین سازمانی بحث و گفتگو می کنند. مخالفینی که تا به امروز مانع ایجاد آژانس اطلاعاتی ویژه بودند ممکن است نظر خود را در ارتباط با شکست اخیر دولت در تلاش برای نجات دو گروگان ژاپنی از دستان خلیفه ی اسلامی (داعش) تغییر دهند. پیشتر در ماه جولای سال 2012 ، سفر غیر منتظره ی نخست وزیر روسیه دیمیتری مدودف به کونشیر- یکی از چهار جزیره ی کوریل که مورد مناقشه با ژاپن است ، برای کشور ژاپن و وزارت امور خارجه همانند دوش آب سرد بود. نخست وزیر ژاپن، آبه شینزو نیز از ایده ایجاد سازمان مستقل برای جمع آوری اطلاعات حمایت می کند.
تاکوسیوکو کاواکامی تاکاشی پروفسور دانشگاه توکیو ، این ایده نمایندگان را توضیح می دهد: آژانس اطلاعات برای ژاپن حیاتی و لازم است تا به کشور نرمالی تبدیل شود.
وی موضع خود را در مصاحبه اش با رادیو " اسپوتنیک " شرح می دهد:
می توان گفت که در نبود چنین سازمانی ، ژاپن آنقدر اطلاعات که لازم است بدست نمی آورد تا به درستی چالش های جدید را درک کرده و عکس العمل نشان دهد در بین این چالش ها ، تهدیدات تروریستی و اعمال شبه نظامیان داعش هم قرار دارند. فعالیت سازمان اطلاعات خارجی مدرن ، جمع آوری اطلاعات و تحلیل آنهاست. معمولا وزارت امور خارجه به این کار می پردازد اما این مسئولیت مستقیم آنها نیست و آنها برای این کار ابزار لازم و افراد ی با تحصیلات ویژه ندارند. سازمان های اطلاعات در بسیاری از کشورها نظیر آمریکا ، چین ، روسیه ، استرالیا و حتی نیوزیلند وجود دارند. ژاپن تا به امروز اطلاعات لازم و مورد نیاز خود را از سازمان های جاسوسی سایر کشورها تقاضا می کرد. اما توسعه ی چنین حوادثی که ممکن است مملو از قربانیان بشری و درگیریهای نظامی باشد شاید بتواند ضربه ی جدی به منافع ملی وارد سازد. از این نقطه نظر هر کشور نرمالی باید سازمان امنیت ملی مخصوص به خود یعنی مرکز اطلاعاتی مستقل داشته باشد.
به عقیده ی پروفسور کاواکامی ، پیش بینی توسعه ی حوادث حتی با وجود اطلاعات و اسنادی که در دست است همواره ممکن نیست. در عین حال نداشتن اطلاعات ویژه و یا استفاده از اطلاعاتی که سازمان های دیگر کشورها ارائه کرده اند به معنای وابستگی به " منبع اولیه" است.
" جاسوسی مدرن ، ضد کشور و یا گروهی از کشورها نیست. هر دولت ، آن اطلاعاتی را که به منافع ملیش مرتبط است ، جمع آوری می کند چه خاور میانه باشد و چه هر منطقه ی دیگری در جهان. اما در صورت لزوم سازمان ها ، اطلاعات خود را مبادله می کنند و در این صورت است که ژاپن پایگاه اطلاعاتی مخصوص به خود ندارد و بدین ترتیب از جریان اصلی دور می افتد…"
جستجوی راه های تغییر چنین وضعیتی بر عهده ی کمیته مولفان حزب لیبرال دموکرات حاکم است. بر اساس برخی از اطلاعات ، ژاپنی ها برای نمونه، می —6 بریتانیایی را برداشته اند. فعلا اطلاعاتی در دست نیست که سازمان اطلاعات ژاپنی را چه خواهند نامید. طی تابستان ، اعضای کمیته قصد دارند با کارشناسان آمریکایی و بریتانیایی برای مشاوره ملاقات کرده و در پاییز سال جاری پیشنهادات را آماده کنند.
